Kreator - Hate Über Alles

Label: Nuclear Blast Records

Ashley Bickx

Eind 1985 deden enkele jonge, Duitse wolven onder de naam Kreator de metalcommunity daveren op haar grondvesten met de plaat Endless Pain. Een plaatje waarbij de band de grenzen van het extreme indertijd grondig wist te overschrijden. Bijna veertig jaar én 14 albums later is diezelfde band niet alleen uitgegroeid tot een show- en festivalheadliner, maar mag Kreator ook – samen met enkele andere Duitse thrashmetalbands – beschouwd worden als één van de grondleggers, zoniet dé grondlegger van het Teutonic thrashmetalgenre. Een status die niet zonder slag of staat werd bemachtigd en ongetwijfeld heel wat bloed, zweet en tranen gekost heeft. Ruim vijf jaar na het ijzersterke Gods Of Violence is het eindelijk tijd voor album nummer 15 dat de welluidende titel Hate Über Alles meegekregen heeft en zal verschijnen via de Duitse labelgigant Nuclear Blast Records. Stip alvast vrijdag 10 juni maar met rood aan in de agenda, want de veteranen van Kreator staan gereed om wederom de nodige muzikale uppercuts uit te delen.

Sedert de terugkeer naar de pure thrash metal met het album Violent Revolution (2001) werd de wisselwerking tussen enerzijds spijkerharde thrash metal en anderzijds meer melodieuze gitaarlijnen tot nagenoeg in de perfectie verder uitgekiend, hetgeen geleid heeft tot albums die stuk voor stuk hun plekje binnen de geschiedenis van het (thrash)metal genre verdiend hebben. Met het in 2017 verschenen Gods Of Violence wist Kreator zowaar definitief door te stoten tot de top van het metalgenre, waardoor de band sedertdien menig festival als headliner mocht afsluiten, waaronder nog Alcatraz in 2021…

Met Hate Über Alles pikt Kreator vlotjes de draad weer op waar deze begin 2017 met de release van Gods Of Violence netjes én veilig werd opgeborgen. Met de intro Sergio Corbucci Is Dead brengt de band een ode aan de klassieke Westernfilms uit de jaren 60, waarna met het titelnummer alle register worden opentrokken. De eerste toevoeging aan de setlist is bij deze nu al gekend. We horen nu al een overvolle festivalweide luidkeels het refrein meebrullen. Pas na de snelheidsbom Killer Of Jesus wordt met het nummer Crush The Tyrant het tempo ietwat gedrukt, al moeten we hierbij de bedenking maken dat deze song niet bepaald veel om het lijf heeft naar aloude Kreator-normen. Hetzelfde kan gelukkig niet gezegd worden van het daaropvolgende Strongest Of The Strong dat kan buigen op een genietbaar refrein, een strakke ritmesectie en de flitsende gitaarlijnen van Sami Yli- Sirniö die iedere thrashliefhebber ongetwijfeld zal doen watertanden. Teutonic thrash metal op zijn best!

Kreator zou uiteraard Kreator niet zijn als opnieuw de muzikale grensgebieden van het thrashmetalgenre zouden worden verkend: zo horen we tijdens het korte, maar krachtige Become Immortal halverwege een koor invulling geven aan de lang uitgesponnen brug alvorens er duchtig op los gesoleerd wordt. Het daaropvolgende Conquer And Destroy bevat een zeer aanstekelijke gitaarlijn die bij aanvang van het nummer meteen de juiste sfeer weet te creëren. Een sfeer die bulkt van de heroïek en bombast, waarbij halverwege opnieuw een koor zijn intrede doet om frontman Mille Petrozza de nodige vocale ondersteuning te bieden en dat alles op de tonen van diezelfde indrukwekkende gitaarlijn geproduceerd door gitaarvirtuoos Sami Yl-Sirniö. De experimenteerdrang van Kreator is duidelijk nog niet gestild, want op het eerder reeds als single vrijgegeven Midnight Sun doet de band een beroep op de zangeres Sofia Portanet om mee het begeesterende refrein invulling te geven. Een gedurfde zet, die na enkele luisterbeurten in positieve zin aan de ribben blijft kleven.

Met het tweeluik Demonic Future – Prides Comes Before The Fall verdwijnt de experimenteerdrang ietwat naar de achtergrond en beperkt Kreator zich tot de essentie, namelijk het produceren van een portie old school teutonic thrash metal voorzien van memorabele refreinen. Pluim trouwens voor ‘nieuwbakken’ bassist Frédéric Leclercq, gekend van onder meer Dragonforce en Sinsaenum, die na het vertrek van oudgediende Christian Giesler enorme schoenen moest vullen. Idem trouwens wat betreft stichtend lid en vellengeselaar Ventor die er op 56 jarige leeftijd nog moeiteloos in slaagt om het ene drumsalvo na het andere voort te brengen. Naar goede gewoonte is ook het sluitstuk van deze Hate Über Alles een lang uitgesponnen compositie, waarbij Kreator ook nu weer zeer dreigend uit de hoek komt. Een songtitel als Dying Planet laat namelijk weinig aan de verbeelding over en vormt het ideale sluitstuk van deze vijftiende worp, waarbij de band bij vlagen opnieuw heerlijk experimenteel en zelfs progressief voor de dag komt.

Na de voorbije albums lagen de verwachtingen voor deze Hate Über Alles bijzonder hoog. Verwachtingen die aanvankelijk niet meteen vervuld raken. Tijdens de eerste luisterbeurten weet deze worp namelijk niet meteen een ‘wauw’-effect te creëren. Wie echter genoeg geduld aan de dag legt, zal na een tiental luisterbeurten gelukkig zijn of haar mening in positieve zin moeten herzien. Al moeten we ook eerlijk durven stellen dat deze plaat vooralsnog niet kan tippen aan het niveau van pakweg Enemy Of God en Phantom Antichrist. Desalniettemin is deze Hate Über Alles wel degelijk te beschouwen als een rijke toevoeging aan het reeds indrukwekkende oeuvre van deze machine,. Thrashliefhebbers hebben dan ook geen enkele reden om deze plaat niet aan te schaffen!

Tracklist: