Na een paar succesvolle benefieten voor de warmste week te hebben georganiseerd, werd het tijd om het verhaal van Nyah te laten evolueren in iets anders, en zo ontstond BTFly vzw. Hun eerste events moesten verlaat worden door corona, maar afgelopen weekend was het dan toch tijd voor die eerste show. Een dag vol hardcore in de Vort’n Vis in samenwerking met Evil Or Die Fest.

De eer om het festival te openen viel op de Roeselaarse punk rockers van The Ratrace Rejects. Het trio was de enige niet hardcoreband op de affiche en ondanks dat er nog niet zo veel volk was, mede door de drukte in Ieper waardoor het moeilijk was om te parkeren, liet de band toch het best van zichzelf zien. De nummers volgden elkaar in sneltempo op en waar er dan toch even een gaatje was tussen twee nummers, vulde de gitarist het op met een leuk grapje.

Ratrace Rejects

Na een half uurtje het podium te domineren, nam het trio afscheid met een cover van de Ramones, Beat On The Brat, en was het tijd om over te gaan naar het café waar Despite Us ging beginnen.

Despite Us is een jonge hardcoreband die met vijf man het kleine podium in het café moest innemen. Niet ideaal, maar dat losten ze snel op door de zanger voor het podium te plaatsen – pal in het publiek -, iets dat we vaker zien op een hardcoreshow. Hierdoor kon Sven de zaal inpalmen en heen en weer razen en alles uitschreeuwen. Ondanks dat het een jonge band is, speelden de mannen zeer goed op elkaar in en was het van op een technisch standpunt zeer hoog. Mede dankzij de kleine ruimte werd het er steeds warmer in de café en zo kregen we onze eerste violent dansers van de avond voor ons. In eerste instantie deinsde het publiek even terug tot Sven ze terugriep.

Despite Us

Snel liepen we naar de grote zaal om daar Hold The Crown te zien. De band van één van de organisators. De band nam ons meteen bij de keel met de luide brullen van Tim en het verschroeiende gitaarwerk. Verschillende coregenres gingen aan ons voorbij en in een een korte tijd hadden we al acht nummers te horen gekregen. Ondertussen was er al een pak meer volk komen opdagen en kon de band afsluiten in stijl.

Hold The Crown

Terug over naar het café om Primal Truth, de piepjonge metal/hardcoreband uit Antwerpen. Terwijl er in de grote zaal nog wel wat lege gaten waren om rond te wandelen is dit in het café toch anders. Het was vrij druk en de temperatuur bleef maar stijgen. Ideaal om er de zweep op te leggen en vol gas te geven; dat doen deze jonge gasten dan ook. Net zoals bij Despite Us moest de band met vijf man het podium op, dus moest de zanger ook in het publiek staan en draafde hij heen en weer en sprong hij hier en daar een gat in de lucht. De afwisseling tussen de zanger en het gezang van de bassist was voor mij een pracht om te horen.

Primal Truth

Tijd voor de meest local band van de avond. Leeftijdsgenoten Mark My Way waren dan ook de mannen die de avond in gang trapten. De set begon wat koud, maar plots was er de switch en ging het publiek over in actie, meerdere dansers palmden het centrum van de zaal in en toonden hun beste danspasjes. De Ieperlingen mixen de hardcore zeer goed met rap en laten geen enkel moment met rust. Het leek erop dat de band nog maar juist gestart was toen ze al moesten afsluiten. Zo meeslepend waren ze. Mis deze mannen dus niet begin volgende maand op Ieperfest.

Mark My Way

Fatal Move toonde ook wat ze kunnen in acht nummers. Het ene nummer gaat over naar het andere en hier kreeg ik echt het gevoel van een keiharde hardcoreshow. Verscholen in de hoek om mijn camera te beschermen tegen de violent dansers. Ze hadden er duidelijk zin in, want geen seconde stonden ze stil. De set afsluiten deden ze met Dirty Rat van hun laatste album Somewhere Between Life And Death.

Fatal Move

HEADSHOT is een band die al een lange tijd meegaat en de show deze avond stond in teken van Olav, wijlen zanger van Crucified. De band was ook blij om er terug te staan post-corona want dit is hun anger management zoals zij het zeggen. Met twee zangers wisselen ze constant met elkaar af wat een leuke afwisseling is. Het publiek brulde gewillig mee op de momenten dat de band de micro aan hen afgaf.

Headshot

Een voorlaatste keer naar het café om daar voor een laatste keer vandaag Tim een micro in zijn handen te zien hebben. Tim D’heedene van Hold The Crown werd gevraagd om de rol van frontman bij Sektor op zich te nemen. Hij wist dat dit een moeilijke taak ging zijn en vanavond was het dan die eerste liveset waarop het publiek zijn mening mocht geven over deze wissel. De wissel werd goedgekeurd en in een overvolle café werd er dan toch plaats gevonden om te dansen tot jolijt van de band. De old school H8000-band die nog niet zo lang terug is van een lange hiatus, speelde in een korte tijd acht nummers na elkaar en sloten ze af met Crypts.

Sektor

Do Or Die was de eerste niet Vlaamse band van de avond, maar dat zullen we niet geweten hebben. Ze zetten de zaal in lichterlaaie; bassist Remy weet geen seconde stil te staan en steelt de show met zijn acrobatische jump die hij later in de set bijna betaalt met een kapotte basgitaar. Wanneer hij zich in het publiek waagde en even het dak van de zaal aan stukken wou trappen gleed hij weg over een plasje bier. Gelukkig geen erg en konden ze gewoon verder spelen tot de elektriciteit liet weten dat het genoeg was. Een of andere storing zorgde dat de set even werd verstoord. In eerste instantie was één van de zangers zeer boos, maar nam het dan later filosofisch op, dit is live. Misschien lag het bier die een paar keer over het podium vloog aan de basis van de kortstondige kortsluiting. Eens de lichten terug in gang schoten, begon de band het nummer opnieuw en ging het feest gewoon verder.

Do Or Die

Voor een laatste keer naar het café voor het Lokerse MindWar. Terwijl het publiek nog binnen komt, begint de band er meteen aan en stormt de zanger van de ene kant van het café naar de andere kant en daagt hij mensen uit tot actie. Dit is een hardcoreshow en hier zal gedanst worden. Het duurde dan ook niet lang voor de blast beats het publiek in beweging zette. De band vooral nummers van op de ep Hollow en eindigde ook de set met de titelsong van die ep.

Mindwar

De lange dag afsluiten doen we met de Brusselse veteranen van Length of Time, de mannen staan al 25 jaar aan het front van de hardcorescene in België en waren ook vanavond afgekomen om chaos te zaaien. Hardcore gemixt met groovy thrash metal. De band is een oude bekende van verschillende edities van Evil Or Die Fest. Twaalf nummers lang teisterden de Brusselaars onze oren.

Length Of Time

Een geslaagde eerste editie van BTFly. Op naar de volgende.