Voor eenmaal gaan we niet negatief doen over de pandemie. In het geval van King Buffalo heeft dit geleid tot iets positiefs. Het in Rochester, New York (USA) gevestigde trio brengt met Regenerator zijn vijfde album uit. Geschreven en opgenomen door de band en gemixt door gitarist / zanger Sean McVay Met zijn zeven nummers is dit het derde in King Buffalo’s zelfverklaarde “pandemische trilogie”, na twee van de beste albums van 2021 in The Burden of Restlessness en Acheron.

Het album is het afsluitende hoofdstuk van hun creatieve streak en verenigt alle typische hypnotiserende ingrediënten van de band en muzikaal vakmanschap van de bovenste plank. Het album verkent het sonische universum en combineert hun kleurrijke muziek op dit gloednieuwe canvas, dat het donker en de levendigheid verenigt ziet in een verleidelijk beeld dat bij elke draai van de schijf vorm krijgt. Sean McVay, bassist/synthesist Dan Reynolds en drummer Scott Donaldson zijn de buitenste regionen van moderne psychedelische metal gaan verkennen, waarbij progressieve ritmes, zwevende sferen en begeleidende stroomstoten worden gecombineerd.

Zeven tracks waarvan het openingsnummer Regenerator al een grote hap neemt uit het tijdsbestand met zijn 9.38 minuten. Een space-achtige intro, vervolgd door een even psychedelische gitaarriff, waarna we zeemzoet gezang krijgen. Halfweg zoeken we terug het universum op met vervormde gitaarriffs die je meenemen naar hogere sferen. Deze sferen blijven aanhouden tot het einde van de track. Afsluiter Firmament is tevens ook goed voor meer dan negen minuten. Dit nummer start zowel muzikaal als vocaal zeer zacht en rustig. Het gitaarriedeltje wordt naarmate de song vordert steeds zwaarder en heftiger. Ruim voorbij halfweg verkeren we terug in hogere sferen, om naar het einde toe nog een stevigere toegift te doen, fijne afsluiter van Regenerator.

Tussen die twee lange tracks staan er ook nog verschillende pareltjes zoal Mercury. Een Jazzy ondertoon met een hoofdrol voor bassist Reynolds. Hours is de track die het album is voorafgegaan en pakt heel wat steviger uit dan de tot nu toe besproken tracks. Mammoth is nog maar zeer onlangs op de markt gegooid en heeft videoclip die je doet hallucineren. Wat dan heel goed met de muziek overeen komt wat het eerste deel van het nummer doet je een beetje denken aan een trip onder invloed van één of andere substantie. Halfweg lijkt de ontnuchtering te komen en krijgen we steviger werk te horen. Typisch voor dit geluid en wat zeker niet mag ontbreken is het Hammond-orgel op het einde.

Avalon ademt rust uit met zijn cleane gitaargeluid, fluweelzacht stem en een bas en drumloop als achtergrondkoordje. Een dromerig nummer dat net als de meeste tracks op dit album uitmondt in een iets ruiger einde. Maar niets van dit bij Interlude. De naam zegt het zelf, een tussenspel of pauze, gitaar, zang en wat synths.

Regenerator voelt comfortabel aan, melancholische duisternis uit zich terwijl ze voorzichtig afwisselen met welluidende progressies die zorgvuldig zijn gemaakt op de dynamische soundscape die wordt gecreëerd door hun diepe interactie.

Tracklist

1. Regenerator
2. Mercury
3. Hours
4. Interlude
5. Mammoth
6. Avalon
7. Firmament