Wayward Dawn - All-Consuming Void

Label: Emanzipation Records

Ashley Bickx

Ruim twee jaar geleden mocht ondergetekende kennis maken met Wayward Dawn, een jonge, Deense band die op dat ogenblik haar tweede langspeler Haven Of Lies volop aan het promoten was. Een album dat zeker niet teleur wist te stellen, maar anderzijds ook weinig echte potten wist te breken. Ruim twee jaar later is er uiteraard heel wat veranderd, reden waarom we maar al te benieuwd waren naar welke krochten van de hel Wayward Dawn ons met de release van album nummer drie genaamd All-Consuming Void zou meesleuren. Het antwoord op voormelde vraag kan u ondertussen trouwens zelf ontdekken, want All-Consuming Void verscheen reeds op 9 september via Emanzipation Records.

Waar Wayward Dawn op de vorige plaat Haven Of Lies nog voor de dag kwam met een vrij old school death metal geluid, stellen we op deze opvolger vast dat er bij momenten een stevige scheut crust aan het muzikale geheel werd toegevoegd. Zo kan je als luisteraar gewoonweg niet om het ronkende bassgeluid heen. De ultrakorte opener Disorienting Verminosity zet wat dat betreft meteen de toon. Na amper vijftig seconden zit song nummer één er al op en wordt er naadloos overgegaan naar het vervolg. Neem dat ‘naadloos’ gerust letterlijk, want Wayward Dawn is er op deze derde worp in geslaagd om de aanwezige songs zeer smooth in elkaar te doen overvloeien, hetgeen de continuïteit zeker ten goede komt

Een ander pluspunt is ongetwijfeld het feit dat er qua line-up geen wijzigingen te bespeuren vallen, hetgeen duidelijk maakt dat deze jonge snaken zich voortbewegen met de neuzen in dezelfde richting. Met dergelijke ingesteldheid is het bijna een vanzelfsprekendheid dat er als band progressie gemaakt wordt. All-Consuming Void klinkt over het algemeen net dat tikkeltje overtuigender dan diens voorganger, niet in het minst door het feit dat de band haar geluid toch wat heeft weten open te trekken. Zo kunnen we tijdens House Of Mirrors zelfs enkele lichte invloeden van bijvoorbeeld Blood Incantation ontwaren. De grootste verrassing is ongetwijfeld het afsluitende Pull Of The Boulder dat maar liefst afklokt op een dikke twaalf minuten en door de diverse tempowisselingen op geen enkel moment echt een inzinking te verwerken krijgt. Wayward Dawn schuwt de risico’s duidelijk niet, waar we alleen maar ons spreekwoordelijke petje voor kunnen afnemen.

Met deze All-Consuming Void heeft Wayward Dawn opnieuw enkele stappen vooruit weten zetten. De toevoeging van een scheut crust valt zeker niet slecht op de maag. Al moeten we ook toegeven dat de eerste helft van deze plaat niet meteen wereldschokkend is. Het is voornamelijk pas vanaf House Of Mirrors dat de band echt op dreef komt, waarna met het afsluitende Pull Of The Boulder duidelijk gemaakt wordt wat deze heren allemaal in hun mars hebben. Enige vergelijking met het fenomenale epos Awakening from the Dream of Existence to the Multidimensional Nature of Our Reality (Mirror of the Soul) van het reeds aangehaalde Blood Incantation is dan ook niet volledig uit de lucht gegrepen. Liefhebbers van meer obscure, old school death metal kunnen dit plaatje absoluut een draaibeurt geven!

Tracklist: