In een muzikale carrière durven heel wat bands er al eens duchtig op los experimenteren. Zo ook het Finse Lost Society. In het vorig decennium bracht deze band drie genietbare old school thrashmetalalbums op de markt. Drie plaatjes die zeker positief werden onthaald, maar die evenwel geen grote doorbraak met zich mee brachten. Na een decennium vol thrash metal hadden deze heren duidelijk nood aan een muzikale koerswijziging. Na drie albums werd de deur bij Nuclear Blast Records achter zich dicht getrokken en kwam de band op de proppen met een album dat zowel de fans van groove metal, metalcore als thrash metal wist te bekoren. Het vuur van weleer was teruggevonden en al gauw werd er opnieuw contact gezocht met Nuclear Blast Records met een verzoening tot gevolg. Een verzoening die op 7 oktober geleid heeft tot de release van album nummer vijf genaamd If The Sky Came Down.

Wie het vorige album No Absolution maar matig kon smaken en vol hartstocht smacht naar een terugkeer naar de oude old school thrashmetalsound is er meteen aan voor de moeite. Ook op deze vijfde langspeler komt Lost Society voor de dag met een zeer modern metalgeluid dat zowel metalcore, groove metal, nu-metal als thrash metal met elkaar weet te combineren. Een geluid dat deze band duidelijk ligt en perfect te vereenzelvigen valt met het feit de bandleden stuk voor stuk rijpe twintigers zijn die opgegroeid zijn in een periode waar thrash metal niet meteen hoogtij aan het vieren was. De evolutie van thrashmetalband naar een moderne metalband valt vanuit die optiek dan ook perfect te kaderen en te begrijpen, want het nieuwe geluid zit Lost Society werkelijk als gegoten.

De tien nummers op deze If The Sky Came Down staan bol van de variatie, waardoor geen enkel nummer als een flauw afkooksel van een ander nummer klinkt. Het tempo ligt over het algemeen vrij hoog, waarbij het als luisteraar een moeilijke opgave is om stil te blijven zitten. De nummers zijn namelijk stuk voor stuk opzwepend te noemen en zullen het live ongetwijfeld zeer goed doen. Niet in het minst door het feit dat de songs al na enkele luisterbeurten zeer vertrouwd in de oren klinken en zelfs al vlotjes mee te zingen te zijn. Opener 112, Stitches en Underneath zijn drie adrenalinebommen, terwijl de band op Creature dan weer vrij ‘grungy’ voor de dag komt. Een meer dan gesmaakt uitstapje. Tussendoor maakt de band duidelijk ook niet vies te zijn van een stevige ballad in de vorm van het aangrijpende Awake dat dankzij de toevoeging van strijkers zeker naar het nekvel weet te grijpen.

Enkel met het afsluitende Suffocating slaat Lost Society mijns inziens de bal toch wat mis. Waar Awake als ballad indruk weet te maken, komt deze Suffocating een pak minder overtuigend voor de dag. eerst en vooral sleept de song zich met een lengte van meer dan vijf minuten werkelijk naar het einde toe, waardoor deze voor het overige zeer sterke plaat vervolgens vrij abrupt ten einde komt. Toch wel een ‘miscast’ als afsluiter, want deze If The Sky Came Down had afgesloten mogen worden met een laatste adrenaline opstoot van jewelste, hetgeen nu jammer genoeg niet het geval is.

Het afsluitende Suffocating buiten beschouwing gelaten, is deze If The Sky Came Down gewoonweg een sterke plaat, waarmee Lost Society echt wel weet te overtuigen én waarmee de band duidelijk maakt dat de overstap van old school thrash naar een modern metalgeluid echt wel de juiste keuze was. If The Sky Came Down is dan ook een plaatje dat vrij eenvoudig te behappen valt, maar toch genoeg diepgang bevat om luisterbeurt na luisterbeurt te blijven boeien. Wij waren al fan ten tijde van het debuut Terror Hungry en zullen ook met deze If The Sky Came Down fan blijven!

Tracklist:

1. 112
2. What Have I Done
3. (We Are The) Braindead
4. Stitches
5. Awake
6. Underneath
7. Creature
8. Hurt Me
9. If The Sky Came Down
10. Suffocating