Brutus – Unison Life

LABEL:

Hassle Records

RELEASEDATUM:

21 oktober 2022

SOCIALS:

Toen de eerste besmettingen van het coronavirus in ons land werden vastgesteld, werd er nog lacherig gedaan over deze wereldwijde pandemie. Wanneer de wereld begin maart 2020 besloot om in sluimermodus te gaan, groeide de schrik… . Zouden er die zomer nog grote massabijeenkomsten als festivals kunnen plaatsvinden? Dat de wereld meer dan twee jaar zou stilliggen had niemand verwacht. Ik weet nog dat ik destijds veel compassie had met al die bands welke een uitpuilende concertenagenda hadden weten te versieren en deze in rook zagen opgaan. Vooral met Brutus had ik medelijden. Het voorjaar van 2020 hadden zij immers een heuse tournee doorheen Amerika op de agenda staan, met enkele merkwaardige stopplaatsen. Corona gooide echter roet in het eten, maar anno 2022 is Brutus groter dan ooit.

Zo wist het in eigen land op het hoogste schavotje te eindigen bij De Zwaarste Lijst van Studio Brussel. Hiernaast speelde het in volle pandemie op Werchter Parklife, die ene editie waar de mensen als bubbel werden ingedeeld op een festivalweide. Ook nu de wereld weer terug als vanouds aan het feesten is, weet Brutus vriend en eventuele vijanden aangenaam te verrassen. Sinds afgelopen vrijdag ligt Unison Life, de derde langspeler van dit trio uit Vlaams-Brabant in de winkelrekken. Het is de opvolger voor het hemelse Nest, welke in 2019 verscheen. Net zoals die zijn voorganger Burst werd ook de tweede telg een instant pareltje dat door zowel fans als pers vanaf de eerste moment zeer warm werd onthaald. Ook over deze derde nakomeling van Brutus zal de wereld het unaniem eens zijn: Ge-wel-dig!

Miles Away heeft de eer om dit juweeltje op gang te trekken en doet dat meer dan voortreffelijk. Het start feeëriek, om vervolgens een grote donkere wolk boven het geheel te hangen. Eentje die de hele plaat lang naar believen van zich laat horen en voelen. Tijdens Miles Away zorgt deze met zijn donderschichten enkele malen voor een ontploffinkje. Het doet wat een opener moet doen, je klaarmaken/benieuwd maken naar de rest van de plaat. Iets wat de voorsmaakjes in aanloop naar de release ook moeten doen. Met Dust, Victoria, Liar en de nieuwe chanson van de band What Have We Done, wederom vier instant klassiekers, slaagde Brutus ook hier probleemloos in. Wat meteen in het oor sprong was het feit dat frontvrouw/drummer Stefanie Mannaerts nog steeds magnifiek mooi kan zingen, maar dat het betoverende geluid nu en dan eens een rauwe bijklank heeft gekregen. Het zorgt samen met de typerende duistere gitaarlijnen voor de schaduw in het wondermooie sprookjesbos.

Wie de Belgen al eens live aan het werk heeft gezien, weet dat dit niet alles is wat Brutus te bieden heeft als contragewicht voor al dat moois. De onophoudelijke drum, is misschien wel het meest pittige element. Ook op Unison Life is deze zeer pertinent aanwezig. Dat net Chainlife, een nummer waar het slagwerk wat minder actief is, mijn favoriet is zegt veel over deze plaat. Elk nummer heeft zijn eigen smoel gekregen, geen opvulmateriaal, allemaal kanjers van formaat. Ik kan het toch niet laten om nog wat uit te weiden over Chainlife, wat zoals Unison Life strijdt om de titel beste van het jaar, in dit geval song en album van het jaar. Net zoals What We Have Done is deze bedoelt om uit volle borst mee te schreeuwen, althans het eerste deel toch. Wanneer de snelheid gevoelig de hoogte in gaat, en de tekst even achterwegen word gelaten is het tijd voor te dansen en sjansen. Wanneer er zo’n drie minuten gepasseerd zijn, krijg je het gevoel dat Brutus rustig gaat uitbollen om dan tijdens het volgende liedje Storm weer het gaspedaal vol in te trappen. Tot daar plotsklaps die duistere gitaarlijn weer als een donderslag bij heldere hemel weet uit te halen. Wat volgt is een heerlijk intensieve uitloper welke live elke festivalweide of concertzaal naar adem zal doen snakken.

In het verleden heb ik kwatongen wel al eens horen beweren dat Brutus geen post-hardcore maakt. Wel aan al jullie non-muziekkenners een dikke vinger. Heel deze plaat is doordrenkt van de heerlijke doch subtiele hardcore-invloeden. Toch nog niet overtuigd van je gedacht? Luister dan maar eens naar Liar, dit was één van de tracks welke nog voor de release werd uitgebracht. Het is zonder twijfel één van de stevigere nummers op deze Unison Life. Samen met Chainlife de twee beste nummers op deze derde telg als je het mij vraagt. Het is een tweeluik welke ook op plaat elkander opvolgen. Ik hoop dat ze ook tijdens een liveshow steevast verbonden zijn aan mekaar. Dit omdat ook Liar een heerlijk intensieve uitloper heeft. De intensiteit die dan in de moshpit hangt, zal tijdens Chainlife voor leuke taferelen zorgen.

Unison Life is de plaat geworden waar elke Brutus-fan op hoopte. Of je nu fan bent van het begin of pas sinds de “grote” doorbraak bij het grote publiek… . Deze plaat heeft wat je kan verwachten van Brutus. Het geheel klinkt toegankelijker als ooit tevoren, maar dit komt niet door een overvloed aan commerciële troep. Het klinkt beter dan ooit daar je de sound van de band al kent en al even niet meer kon wachten om deze nieuwste telg te beluisteren. Daar het allemaal zo toegankelijk lijkt, komen ook de contragewichten des te beter in de verf te staan. Iets wat live voor serieuze bommetjes zal zorgen. Persoonlijk ben ik helemaal gevallen voor dit trio sinds de show op Jera On Air in 2019. Sindsdien is er geen week gepasseerd zonder nog eens een volledige langspeler erdoor te rammen. Met Unison Life kan ik deze traditie weer wat langer aanhouden. Samen met STAKE zijn nieuwste pareltje gaan ze hoog eindigen in menig eindejaarslijstjes. Wat mij betreft strijden beide bands voor het hoogste plekje!

Tracklist: