De naam Mantah is de voorbije maanden vlot tot zeer vlot over de tongen gegaan voor al wie de vaderlandse scene een warm hart toedraagt. Niet verwonderlijk, want deze gloednieuwe band bestaat uit ex-leden van gevestigde waarden zoals Spoil Engine en Fields Of Troy. Namen als Bart Vandeportaele (ex Spoil Engine) en Sven Herssens (ex Fields Of Troy) zullen vrijwel meteen een stevig belletje doen rinkelen. Na muzikale projecten binnen het metalcoregenre en het meer moderne, Amerikaanse geluid, hadden deze heren duidelijk nood aan een nieuwe uitdaging, hetgeen geleid heeft tot het debuutalbum Evoke dat op 28 oktober de officiële geboorte van Mantah markeerde. Amped-Up was er uiteraard als de kippen bij om dit nieuwe, muzikale project onder de spreekwoordelijke loep te nemen.

Mantah omschrijft zichzelf als een moderne metalband met een stevige dosis nostalgie richting het nu-metal tijdperk uit de jaren ’90. Een beschrijving die zeker en vast de lading optimaal weet te dekken. Wie zijn of haar metal graag geserveerd ziet op een modern bedje zal hier zeker en vast geen buil aan vallen. De invloeden van het nu-metalgenre zijn eveneens aanwezig, maar toch weet Evoke meer associaties op te roepen met het moderne nu-metalgenre dan met de gouden jaren ’90. Een plaat die bij ondergetekende bij de eerste luisterbeurt meteen te binnen schoot, was dan ook niet Life Is Peachy Of Slipknot, maar wel The Serenity Of Suffering en The Nothing. Twee zeer recente platen van het nu-metal instituut Korn. Iets waar trouwens absoluut niets mis mee is, want voornoemde platen staan absoluut als een huis.

Nu de muzikale richting van Mantah verduidelijkt is, kunnen we ons focussen op de muziek zelf. Wie nu-metal zegt, denkt uiteraard onmiddellijk aan een prominente bassgitaar, uitstekende zanglijnen en allerminst vrolijke teksten. Drie ingrediënten die we met overtuiging terug vinden op deze Evoke. Zo doet de ronkende bass bij momenten denken aan die van Korn’s eigenste Fieldy. Van frontman Sven Herssens wisten we al dat hij aardig wat zangnoten kon raken, maar bij Mantah komt de man in kwestie pas volledig tot zijn recht. Weg zijn alle barrières en vocale limieten. De man kan en mag volledig zijn eigen ding, hetgeen Mantah absoluut geen windeieren zal leggen. Op vocaal gebied kunnen we dan ook gerust spreken van één van de straffere releases die dit jaar in ons Belgenlandje het levenslicht hebben gezien.

Een stelling die in geen geval met een korreltje zou genomen dient te worden. Wie deze Evoke aan een grondige inspectie onderwerpt, zal namelijk met grif moeten toegeven dat er werkelijk geen enkele ‘miscast’ te bespeuren valt. Van bij opener Drown wordt de lat bijzonder hoog gelegd en slaagt Mantah er met brio in datzelfde hoge niveau gedurende negen nummers aan te houden. Tussendoor slaagt de band er bovendien nog eens in om op geregelde tijdstippen flink te excelleren met songs als Game Over en Unawake. Ook de pakkende semi-ballad In Vain verdient een specifieke vermelding in deze review.

De laatste jaren is pijnlijk duidelijk geworden dat een pak straffe bands van eigen bodem om diverse redenen de pijp aan Maarten gegeven hebben. Gelukkig kruipt het bloed dikwijls waar het niet gaan kan en ontstaat er quasi gelijktijdig een nieuwe band met enkele bekende namen in de gelederen, getuige onder meer Mantah. Met Evoke leveren deze heren namelijk een uitmuntend debuutalbum af met internationale allure dat bovendien een breed publiek zal kunnen aanspreken. De Belgische scene is opnieuw een straffe act rijker!

Tracklist:

1. Drown
2. Game Over
3. The Enemy
4. Abstain
5. Dead Inside
6. Breaking Away
7. In Vain
8. Unawake
9. I Am