Zo nu en dan durft Amped-Up al eens de landsgrenzen over te trekken. Zo maken festivals als Summer Breeze en Party San maken deel uit van de jaarlijkse kalender. Maar ook wanneer een impressionante Europese tournee van twee grootheden ons Belgenlandje om begrijpelijke exclusiviteitsredenen overslaat, is een tripje ‘abroad’ geen onoverkomelijke opgave. Zo werd er op zaterdag 22 oktober afgereisd richting Den Bosch voor de Europe Siege Tour 2022 met als absolute publiekstrekkers Arch Enemy en Behemoth. Wetende dat beide bands nog headliners waren op de meest recente editie van Alcatraz, zal meteen begrijpen waarom er geen Belgische datum aan het tourschema werd toegevoegd. Gelukkig opteerde de organisatie voor een Nederlandse locatie die voor vele Belgische metalfans nog steeds perfect te overbruggen zo viel. Carcass en Unto Others hadden het privilege om de gloednieuwe Mainstage van de Brabanthallen verder in te wijden.

Vooraleer we de vier bands onder handen nemen, toch eerst nog een woordje over de nieuwe zaal. De Mainstage, zoals deze officieel heet, opende vlak voor de Coronacrisis haar deuren, waarna deze vervolgens al snel voor een tweetal jaar dicht mochten. Als gloednieuwe zaal heeft deze heel wat troeven: eerst en vooral een ruime, zij het dure, parking, waarvoor bezoekers een ’tientje’ dienen neer te tellen. De zaal biedt ruimte aan een 6000 personen, beschikt over een grote zittribune en een grote, royale inkomhal, die ruimte biedt voor een series uit de kluiten gewassen merch stand. De ideale locatie voor de grotere acts uit het genre en bovendien nog steeds prima bereikbaar voor de Belgische liefhebbers.

Op het ogenblik dat Unto Others aan hun set mochten beginnen, was er reeds aardig wat volk op de been, getuige de lange rijen bij het openen van de deuren. Desalniettemin oogde de zaal eerder aan de lege kant. Het zegt veel over de capaciteit van de zaal, waarbij het bovendien geen overbodige luxe lijkt om de tijdspanne tussen het openen van de deuren en de eerste act toch net iets meer speling te nemen.

Unto Others @ MainStage – ’s Hertogenbosch – NL

Unto Others ging tot voor kort nog door het leven als Idle Hands. Een bandnaam die blijkbaar minder goed in de gehoorgang lag, waarna een naamsverandering volgde. Met de naamsverandering besloten deze Amerikanen om maar meteen hun integrale oeuvre te re-releasen. Op zich geen slechte zet, want anders blijf je als band hoe dan ook geconfronteerd worden met het schisma tussen heden en verleden. Muzikaal gezien valt deze band nog het best van al te omschrijven als een combinatie van The Cure, Killing Joke en The Sisters Of Mercy. Het instrumentale luik bevat ontegensprekelijk een resem gothic rock elementen, terwijl de stem van frontman Gabriel Franco pure new wave uitademt. De band opende sterk met het tweeluik Heroin en Give Me To The Night, waarna de band niet volledig de aandacht van de toeschouwer wist te houden. Pas tijdens het uptempo nummer Nightfall wist men de toeschouwer opnieuw bij het nekvel te pakken. Unto Others maakte vanavond zeker en vast geen slechte beurt en zal ongetwijfeld wel enkele nieuwe fans hebben weten binnen te halen.

Met Carcass werd er zowaar meteen een band met een zeg maar gerust legendarische status tegenaan gegooid. Deze Liverpudlians maken namelijk al ruim 35 jaar het deathmetalgenre onveilig en stonden indertijd aan de wieg van zowel het grindgenre als het melodic deathmetalgenre. Jeff Walker en co worden dan ook gewoonweg door iedere, zichzelf respecterende metalhead op handen gedragen, hetgeen ook vanavond duidelijk zichtbaar en vooral hoorbaar. Het podium werd aangekleed met een vijftal led-schermen en vooral zeer veel wit teneinde een soort van steriel operatiekwartier te creëren. Een meer dan geslaagde decoratieve keuze, want Carcass haalde de botte bijl boven om gedurende drie kwartier in ware Art The Clown stijl dood en vernieling te zaaien.

Jeff Walker – Carcass @ MainStage – ’s Hertogenbosch – NL

Op de tonen van het nummer The Living Dead At The Manchester Morgue betrad Carcass het podium om er vervolgens met Buried Dreams meteen een oerklassieker tegenaan te gooien. Al hadden deze Britten wat mij betreft ook gerust The Living Dead… integraal aan de man mogen brengen, maar soit. De band moest hoe dan ook een selectie maken tussen het oudere en het nieuwere werk, waarbij het meest recente werk hoe dan ook zeer goed vertegenwoordigd was. Zo werden er maar liefst vier nummers gespeeld van het uit 2021 afkomstige Torn Arteries. Een keuze die de apparatuur blijkbaar minder goed kon smaken, want tijdens de intrigerende intro van het nummer Dance Of Ixtab verloor de bassgitaar van frontman Jeff Walker de connectie, waarna men als noodoplossing dan maar en kabel in het ding pleurde. Iets wat Jeff Walker duidelijk al grappend kon appreciëren. Een klein technisch euvel dat er gelukkig wel voor zorgde dat het aanwezige publiek de intro van Dance Of Ixtab maar liefst twee keer kreeg voorgeschoteld. Naar het einde van de set toe werd er uiteraard met Corporal Jigsore Quandary en Heartwork een blik klassiekers open getrokken. Carcass wist ook vanavond weer aardig wat indruk te maken, waardoor we er stiekem toch op hopen dat deze levende legendes binnenkort nog eens als headliner doorheen Europa trekken…

Carcass @ MainStage – ’s Hertogenbosch – NL

Amper twee maanden geleden mocht de Poolse gigant Behemoth de tweede festivaldag van Alcatraz nog afsluiten als absolute headliner. Behemoth wist toen zeker en vast niet teleur te stellen, maar van een memorabel optreden kon we anderzijds toch ook geen gewag maken. Dat zat vanavond wel even anders! Gedurende meer dan een uur deden deze Polen de Mainstage daveren, waarbij de setlist werkelijk om duimen en vingers vanaf te likken was. Ora Pro Nobis Lucifer is ondertussen uitgegroeid tot de gedroomde opener die meteen de toon weet te zetten. In wat volgde werden de nagelnieuwe nummers van het meest recente werkstuk Opvs Contra Natvram afgewisseld met oudere krakers, hetgeen de perfecte dynamiek wist op te roepen. Halverwege de set bouwde Behemoth reeds op naar een eerste hoogtepunt met het tweeluik Conquer All gevolgd door het ronduit fantastische Daimonos. Nergal en co verkeerden overduidelijk in bloedvorm en dat zou Den Bosch vanavond hoe dan ook geweten hebben.

Negral – Behemoth @ MainStage – ’s Hertogenbosch – NL

Bartzabel bood kortstondig de nodige ademruimte en luidde meteen de tweede ronde in, want Behemoth was duidelijk niet van zinnens om wat gas terug te nemen. Off To War klonk vanavond zowaar nog meer overdonderend dan op plaat, terwijl het epische en bombastische Blow Your Trumpets Gabriel nog steeds een beklijvend nummer blijft om te aanhoren en dat zelfs zonder hierbij de gruwelijke videoclip te moeten aanschouwen. Tijdens Versvs Christvs schroefde Behemoth het showgehalte wat omhoog, waarna plotsklaps de fenomenale gitaarriff van het al even fenomenale Chant For Eschaton door de Mainstage weergalmde. De moshpit schakelde vlotjes nog een versnelling hoger en onder begeleiding van de nodige pyrotechnics kwam er een grandioos einde aan een ijzersterke show.

Orion – Behemoth @ MainStage – ’s Hertogenbosch – NL

Behemoth heeft er bovendien geen slecht aan gedaan om deze keer het obligate bisnummer O Father, O Satan, O Sun te laten voor wat het is. Nochtans een geweldig nummer, maar als afsluiter prefereren we gewoon toch Chant For Eschaton 2000 onder begeleiding van het nodige vuur en met een frontman Nergal die tussen al het geweld door het publiek bedankt en nog luidkeels “Hail Satan” door het publiek laat galmen. Behemoth maakte ook vanavond nogmaals duidelijk dat zij echt wel klaar zijn om de status van headliner op de grote(re) zomerfestivals definitief over te nemen van al die oude ‘zageventen’ die er tot grote ergernis van velen maar geen genoeg van krijgen…

Behemoth @ MainStage – ’s Hertogenbosch – NL

Als laatste band van de avond had Arch enemy de eer om in navolging van Behemoth de Brabanthallen opnieuw in vuur en vlam te zetten. Amper twee maanden geleden sloot dit instituut de laatste festivaldag van Alcatraz nog af met een meer dan gesmaakt optreden. Nu de nieuwe nummers al iets vertrouwder aanvoelen, waren de verwachtingen dan ook evident hooggespannen. Met Deceiver, Deceiver werd de spreekwoordelijke knuppel meteen in het hoenderhok gegooid, waarbij deze song zowaar wel eens zou kunnen uitgroeien tot de vaste opener en dit ook voor de komende tourcycli. De band was duidelijk niet van zinnens om de voet van het gaspedaal te halen, want met War Eternal, nota bene het eerste Arch Enemy nummer met Alissa White-Gluz achter de microfoon, werd er opnieuw een snelheidsduivel op het publiek losgelaten. Om nog maar te zwijgen van het daaropvolgende Ravenous. De fans van het oudere werk kwamen trouwens absoluut aan hun trekken met nummers als Ravenous, My Apocalypse en Under Black Flags We March.

Angelina White-Gluz – Arch Enemy @ MainStage – ’s Hertogenbosch – NL

Uiteraard lag de focus vanavond op het meest recent verschenen album Deceivers dat echt wel een straffe plaat genoemd mag worden. Naast opener Deceiver, Deceiver bracht de band ook nog prima liveversies van nummers als In The Eye Of The Storm en House Of Mirrors. Nummers die stuk voor stuk in het sterke eerste deel van de setlist staken. Jammer genoeg bleek het tweede deel van de setlist toch een pak minder om het lijf te hebben. The Eagle Flies Alone en Sunset Over The Empire zijn zeker geen verkeerde nummers, maar bevatten te weinig panache om een setlist echt te kunnen dragen. Het is dan ook verwonderlijk te noemen dat de fantastische hitsingle Handshake With Hell niet in de setlist vervat zat. Toch wel een onbegrijpelijke keuze, want dit nummer had het ook vanavond ongetwijfeld fenomenaal gedaan. Bovendien begon de set naar een einde toe toch echt wel voort te kabbelen. Het lang uitgesponnen instrumentale Snowbound gold als voorbode voor Nemesis, hetgeen zoveel betekent als het slotakkoord. Hierop volgde nog, zoals gebruikelijk, de outro Field Of Desolation, hetgeen er voor vele aanwezigen toch wat te veel aan was, getuige de stormloop die zich begon te voltrekken richting de parking.

Jeff Loomis – Arch Enemy @ MainStage – ’s Hertogenbosch – NL

Concluderend kunnen we dan ook stellen dat de echte headliner vanavond toch wel Behemoth was, die met een weldoordachte, prima gebalanceerde setlist, de show van op Alcatraz twee maanden geleden naar een hoger echelon wist te tillen. Al blijft Arch Enemy uiteraard Arch Enemy en was er op speltechnisch gebied absoluut geen speld tussen te krijgen. Voorts wist ook Carcass opnieuw te imponeren en waren we toch positief verrast door de opener Unto Others!

Arch Enemy @ MainStage – ’s Hertogenbosch – NL