Eind september begin oktober zijn het altijd hoogdagen voor de progressieve metalfan in West-Europa, want bij de maandwissel vindt in Keulen jaarlijks Euroblast plaats. De hoogmis voor de progressieve metalliefhebber. Naar twee jaar niet naar Keulen te kunnen gaan is Amped-Up terug van de partij!

Eerst en vooral moesten we er geraken; wat geen eenvoudige opdracht was. Omstreeks 15:30 vertrokken we uit Brussel met de hoop nog de laatste drie bands te kunnen zien van de eerste dag, maar dit bleek een utopie. In Brussel verliep alles redelijk vlot, maar dan kwamen we aan in Luik waar alles vast zat. Uiteindelijk toch gearriveerd in de Essigfabriek met nog twee bands voor de boeg.

Unprocessed

De eerste band die we aan het werk mochten zien waren de jonge Duitse talenten van Unprocessed. Met een bijna volle zaal begon Gardner Fernandes‘ roze Ibanez Prestige te rommelen en werd hij al snel vergezeld door Levy,  Shultz en Pfeifer op drum.

Nog geen vijf minuten binnen en we werden al gehuld in hun polyritme vol percussieve riffs aangedreven door dode noten en karakteristiek hard getokkel. Ze brachten hun belangrijkste nummers zoals Abandoned, Prototype (Artificial Void, 2019), Real (origineel nummer ft. Tim Henson, Clay Gober, 2020), Candyland (2021) die het publiek in vuur en vlam zette en uitnodigde tot crowdsurfen en een moshpit.

In het rumoer van het concert merkte de bassist Levy de afwezigheid van beveiligingspersoneel op en riep iemand die de crowdsurfers die in de buurt van het podium terechtkwamen kon opvangen. Tenslotte sloten ze hun set af met het emotionele Haven.

Plini

Kort na 21:45 uur betrad Plini en zijn gezelschap het podium met een staande ovatie van het gretige publiek. We werden onmiddellijk ondergedompeld in hun instrumentale universum vol smeltende back-to-back gitaarmomenten, groovy riffs, prachtige harmonieën en meer.

Plini nam de tijd om alle muzikanten op het podium voor te stellen en te complimenteren. Een beetje lachen om de verlegenheid van Helix Nebula-gitarist Jake Lowe, naar wie hij de rest van de show grappige gezichten bleef trekken.

De festivalorganisator onderbrak de set om een taart te brengen en de verjaardag te vieren van de Britse toetsenist Dave Mackay, met wie Plini in 2024 een nieuw duister dancefusionalbum zal uitbrengen.

Het was een prachtige vertoning van prog rock en jazz fusion, ieders solo’s was onberispelijk. De band tussen hen voelde heel sterk, kijk maar naar de blikken die ze elkaar gaven en tedere details zoals toen Jake de gevallen koptelefoon van Plini weer vastmaakte. Een teder gebaar van kameraadschap.

Ze stuurden ons naar de stratosfeer en lieten ons door de sterren dwalen, waarbij ze onze geesten verheffen met zulke mooie energie. Op een gegeven moment konden we Unprocessed de show zien bekijken vanaf de zijkant van het podium.

Op deze eerste avond konden we het grote enthousiasme en de opwinding van het publiek en het personeel voelen om Euroblast na twee jaar onvrijwillige pauze weer mogelijk te maken.

De energie en de sfeer van de locatie in het algemeen waren enorm positief, er was veel broederschap en medeplichtigheid tussen het publiek, het team en de artiesten. Vriendelijke moshpits en crowdsurfing waar iedereen bezorgd was om elkaars welzijn en zorg.Zo kwam de eerste dag van Euroblast tot een einde, een leuk terugzien na twee jaar afwezigheid.