Geboren uit de lange, donkere winters van Noorwegen, was Årabrot te zwart voor metal en te avant-garde voor punk, dus baande het zijn eigen weg. Gehouwen uit lege wegen en de koude ondoordringbare diepten van de fjorden van zijn huis. Een Noorse gotiek, verhalen gezongen en verhalen verteld in geschreeuw en gefluister.

Met zijn gitaar, een stalen blik, een sneer en een Stetsonhoed is Årabrot het bastaardkind van Billie Holiday en Elmore James. Het is The Velvet Underground als Johnny Cash er lid van was geweest. Het is Camus, Sartre, Poe en Burroughs, in stukken gesneden en uitgebraakt in een onheilige erotische massa. Årabrot is Kjetil “Tall Man” Nernes en Karin “Dark Diva” Park. Ze wonen op het Zweedse platteland met hun twee kinderen in de oude kerk die ze bezitten. Rock’n roll is hun religie.

De met een Grammy Award bekroonde noise-rockgroep Årabrot keert terug met een nieuwe ep, Heart, waarop het ons regelrecht naar het hart van de band leidt. Waar het negende studioalbum van de band het verleden en de toekomst effectief met elkaar verbindt, gaat Heart vooral over het heden. Ja, dit zijn vier covers van nummers die hun oorsprong vinden in verschillende stadia van de bands carrière maar ze zijn ook een stralende uitdrukking van waar de band nu staat, met Nernes en zijn vrouw Karin Park als de dubbele creatieve geesten en drijvende krachten achter Årabrot.

De hartvormige vinyleditie van deze release opent met het raadselachtige Preludium (een korte instrumentale versie van Serge Gainsbourgs Je t’aime.. moi non plus, maar dan met intenser gekreun) dat het sensuele gekreun van een paar dat bezig is met geslachtsgemeenschap over de heilige klanken van een kerkorgel legt. Hier leidt Årabrot ons rechtstreeks naar het allerheiligste, maar ook naar het vleselijke hart van de band. Wat volgt is een eclectische selectie van vier nummers die zich uitstrekken over vijftig jaar en verschillende muziekgenres, maar voor Nernes en Park is het geen probleem om ze precies in hun kenmerkende gothic-western desert noire sound te passen. De combinatie van noise rock en psychedelische rock uit de jaren 70 werkt onmiskenbaar goed en het resultaat is een verzameling nummers die tijdloos aanvoelen, maar toch diep geworteld zijn in het hart van onze collectieve cultuur. Lightnings Girl van Nancy Sinatra, Green Fire van Miklos Rozsa (soundtrack van gelijknamige film uit 1954), Children Of The Revelution van T Rex (Children of the Revolution gaat helemaal terug naar de eerste opnamesessie van de band voor hun debuut-ep) en Going Up van Coil (Coil is een invloedrijke Britse formatie op het gebied van industriële en experimentele muziek.)

Ondanks 20 jaar ervaring en negen studioalbums, blijft Årabrot een van de meest crimineel onderschatte bands ter wereld, en deze ep is het levende en kloppende bewijs van dit feit. Deze nummers hebben een diepe geschiedenis met de band en de uitvoering toont de ware kracht van Årabrot. Het is spookachtig, het is magisch en het klinkt fantastisch!

Voor fans van: Swans, Killing Joke, Wovenhand, Chelsea Wolfe, maar ook Queens Of The Stone Age en Nine Inch Nails.

Tracklist:

1. Preludium
2. Lightnings Girl ( Nancy Sinatra)
3. Green Fire ( Miklos Rozsa)
4. Children Of The Revolution ( T Rex)
5. Going Up 5 (Coil)