Tussen de schijnbaar eindeloze lijst aan nieuwe releases weet er op tijd en stond een bepaalde plaat de aandacht te trekken. Vraag ons niet waarom, maar om één of andere reden weet een bepaald aspect onze aandacht te ’triggeren’. Is het de bandnaam, de albumtitel of misschien wel het feit dat de band in kwestie met een debuutplaat voor de dag komt…? Het antwoord moeten we tot op heden nog steeds schuldig blijven. Eén van de recente albums die onze aandacht op die manier wist te trekken is het debuutalbum van de Sloveense band Ensanguinate. Een band die in Coronatijd het levenslicht zag en in augustus 2020 voor de dag kwam met een demo genaamd Entranced By Death. Een dikke twee jaar later is het volwaardige debuutalbum een feit. Eldritch Anatomy zag op 7 oktober het levenslicht via Emanzipation Records. Met enige vertraging schotelen we u maar al te graag de recensie op een dienblaadje voor.
Het aantal metalbands uit Slovenië is in tegenstelling tot het aantal succesvolle ronderenners binnen het wielrennen een pak minder dik gestoffeerd. Een vaststelling waar de heren van Ensanguinate wel eens verandering in zouden kunnen brengen, want met deze Eldritch Anatomy tekenen ze meteen voor een meer dan degelijke death metal plaat, waarbij zowel old school death metal als blackened death metal elkaar ontmoeten en elkaar meteen in de armen vliegen.
Ensanguinate weet hierbij de ideale balans te bewaren tussen enerzijds snoeiharde passages gesteund op enkele bescheiden memorabele gitaarriffs en anderzijds meer sfeervolle passages, waarbij de band de meer duistere, sinistere toer op gaat en qua tempo enkele versnellingen terug schakelt. Het nummer Cadaver Synod is hier meteen het eerste mooie voorbeeld van: aanvankelijk wordt er stevig van leer getrokken, waarna de band vervolgens meer het sfeervolle pad bewandelt. Een aanpak die we ook terug vinden in het opzwepende Gaping Maws Of Cerberus. Een portie Griekse mythologie is deze Slovenen blijkbaar ook niet vreemd…
Ensanguinate slaagt er bovendien moeiteloos in om de aandacht van de luisteraar vast te blijven houden, hetgeen de band uiteraard wat bijkomende pluspunten oplevert. Zo horen we tijdens Sublimation zowaar wat doominvloeden terug, terwijl de band vervolgens met het korte, maar krachtige Death Vernacular nog eens alle registers open trekt. Wanneer je als luisteraar denkt alles wel gehoord te hebben na een dik half uur, komt Ensanguinate nog voor de dag met het afsluitende Vile Grace: een zeven minuten durend nummer van epische proporties dat meteen tekent voor het absolute hoogtepunt van deze debuutplaat en de luisteraar vervolgens achter weet te laten met een hongergevoel naar meer.
Uiteraard is er nog voldoende ruimte voor verbetering aanwezig, maar toch moeten we met grif toegeven dat deze Eldritch Anatomy een meer dan gesmaakte én geslaagde debuutplaat is. Ensanguinate is er in geslaagd een perfect evenwicht te vinden tussen razernij en finesse, hetgeen het luistergenot alleen maar ten goede komt. Warm aanbevolen voor iedere metalhead die een portie old school / blackened death metal wel weet te smaken!
Tracklist:
- Hunted
- Cadaver Synod
- Ghoul Presence
- Perdition’s Crown
- Gaping Maws Of Cerberus
- Lowermost Baptisms
- Sublimation
- Death Vernacular
- Vile Grace
0 reacties