We tekenen 17 december en we moeten vast stellen dat de molen der optredens nog volop aan het draaien is. Het is ooit anders geweest, want tot voor kort werd er steevast een winterslaap ingepland. Zowel bands, labels, tourmanagers, clubuitbaters etc zijn evenwel nog altijd bezig met het rechttrekken van bijna twee jaar corona, waardoor we de beslissing om door te gaan alleen maar kunnen toejuichen. Met Stake stond er vanavond een nationale band van internationale klasse op het podium, hetgeen resulteerde in het feit dat de Trix het bordje uitverkocht mocht uithangen. Als voorprogramma werden de razend ambitieuze heren van Cobra The Impaler uitgenodigd, die al helemaal geen zin lijken te hebben in een winterbreak. Het verslag van een avondje brute muziek nota bene op één van de koudste dagen van het jaar 2022 kan je hier lezen!

Wanneer Cobra The Impaler rond kwart over acht klaar staat om het podium te betreden, blijkt de grote zaal reeds stampvol te staan. Het zegt veel over de populariteit van dit vijftal dat begin dit jaar met Colossal Gods nog een dijk van een debuutalbum op de markt bracht. Openen doet de band zoals gebruikelijk met het eerder rustige gelijknamige titelnummer, waarna halverwege al een eerste agressieve uitspatting te bewonderen viel. Qua geluid zat het vanavond meteen snor en ook de heren zelf hadden er duidelijk zin, want de show vanavond was, behoudens vergissing, misschien wel de grootste zaalshow die deze heren het voorbije (anderhalf) jaar mochten spelen. Een vleugje gezonde nervositeit was dan ook niet ver weg.

De setlist was vanavond iets beperkter dan we gewoon zijn. Zo was er van de doorbraaksingle Tempest Rising – zeer recentelijk nog te bewonderen in de Staalhard top 100! – geen spoor, hetgeen gelukkig ruimschoots goed gemaakt werd met het furieuze Spawn Of The Forgotten. Frontman Manuel Eiremmer en gitarist James Falck waren zoals gebruikelijk weer een lust voor het (camera)oog terwijl in de achtergrond drummer Ace Zec, zij het iets minder bombastisch, het beste van zichzelf zat te geven. Wat dan gezegd van leadgitarist Tace DC en bassist Michélé De Feudis die, zij het minder opvallend, respectievelijk de gitaarsolo’s aan elkaar wisten te rijgen, dan wel frontman Manuel wisten bij te staan op vocaal gebied. De volle Trix genoot duidelijk, hetgeen na afloop van de show duidelijk merkbaar was aan de merch stand, die bij momenten uit haar voegen aan het barsten was van het volk. We kijken nu al reikhalzend uit naar hetgeen 2023 in petto heeft voor Cobra The Impaler!

Waar is de tijd dat de heren van Stake onder de naam Steak Number Eight nog hoge ogen wisten te gooien op de Humo’s Rock Rally? Lang vervlogen tijden zouden we zo durven zeggen, want zowel Humo zelf als Studio Brussel zijn anno 2022 – of anno 2023 zo U wil – gerust te beschouwen als vergane glories. Sinds die befaamde Humo’s Rock Rally zijn we bijna 15 jaar verder en in die 15 jaar hebben deze heren niet stil gezeten. De band bracht enkele geweldige albums op de markt, waarna enkele jaren terug geopteerd werd voor een naamsverandering. ‘Out’ Steak Number Eight, ‘In’ Stake. Een naam die iets vlotter bekt en ook gewoonweg wat meer internationale uitstraling heeft. We moeten een kat een kat durven noemen. Na passages in alle grote nationale zalen en festivals moest ondertussen ook het buitenland er aan geloven. En dan te bedenken dat de promotie voor het meest recente album Love, Death And Decay eigenlijk nog moet beginnen. De toekomst lacht Stake alleszins toe.

Ook vanavond stond de nieuwste telg uiteraard centraal. Openen deed Stake met het gelijknamige titelnummer. Meteen werd een uitverkochte Trix getrakteerd op een eerste ‘moloch’, hetgeen de band vervolgens vlotjes over deed met het vrij ingetogen Ray Of The Sun. Stake had vanavond duidelijk één doel veroveren: het talrijk aanwezige publiek volledig inpakken met een perfect opgebouwde en uitgekiende show, waarbij de spanningsboog perfect werd aangespannen. Vervolgens werd het vuur aan de lont gestoken met het geweldige Catatonic Dreams. Van een hoogtepunt kunnen we moeilijk gewag maken, want zoals nog zal blijken, was deze avond gewoonweg één groot muzikaal hoogtepunt. Met Return Of The Kolomon werd er een stevige danshit op het publiek losgelaten al bleek gitarist Cis Deman wat te worstelen met de sound van zijn gitaar. Vanuit het publiek viel er muzikaal echter weinig van te merken.

Met Black Fall werd er opnieuw enkele versnellingen lager gezakt om vervolgens met Deliverance Dance de knuppel volledig in het hoenderhok te gooien. Vervolgens was er werkelijk geen houden meer aan en werd de ene kraker na de andere op het publiek afgevuurd. Gravity Giants veroorzaakte bij menig toeschouwer nekklachten, terwijl er bij het energieke Fuck My Anxiety een gigantische moshpit losbarstte. Deadlock Eyes was opnieuw één van de zoveelste hoogtepunten van de avond, niet in het minst door de hondsbrutale breakdown naar het einde van het nummer toe. Naarmate de show vorderde, begon frontman Brent Vanneste ook wilder en wilder tekeer te gaan. Bij het afsluitende Everybody Knows verdween zijn microfoon zowaar in zijn eigen spreekwoordelijke ‘oven’, waarna hij vervolgens dartelend over het podium, de boel verder aan elkaar begon te brullen.

En dan moest de eigenlijke apotheose nog komen. Na een zeer korte pauze werd de oerklassieker The Sea Is Dying ingezet. Een negen minuten durend epos dat nog steeds te beschouwen valt als één van de allerbeste metalsongs van eigen bodem. Hard, meeslepend en emotioneel tegelijk zijn maar enkele kernwoorden die deze song proberen te omschrijven. Superlatieven die eveneens perfect opgaan voor de show die Stake vanavond wist neer te zetten. Wat een finesse, wat een oerkracht, wat een genot om naar te kijken!

Wij kijken alvast uit naar de volgende show van Stake! Gelukkig hoeven we hier niet al te lang op te wachten, want op zondag 15 januari staat Stake mee op de affiche van het indoor festival Headbangers Parade dat plaats zal vinden in de nieuwe Mainstage van Den Bosch. Headliner van dienst is Architects, maar ook TesseracT, Sleep Token, Northlane, Ghostkid en Molybaron staan te pronken op de affiche. Een afspraak om zeker en vast niet te missen!