Ongeveer een jaar geleden mochten we in Asgaard Gentbrugge kennismaken met het Brusselse Triagone. En dat mag u gerust letterlijk nemen, want de geschiedenis wil dat deze dame en heren die bewuste 18 maart 2022 hun allereerste show ooit mochten spelen en hierbij alleszins niet teleur wisten te stellen. Ondertussen zijn we dus een jaar verder en is het hoog tijd voor het allereerste officiële wapenfeit van Triagone. Op 10 februari bracht de band een debuutep op de markt, genaamd Sem Papyrvs. Een werkstuk dat volledig in eigen beheer wordt uitgebracht. Na de positieve kennismaking van vorig jaar zijn we uiteraard uitermate benieuwd hoe Triagone op deze debuutep voor de dag zal komen…

Wie er vorig jaar in Asgaard bij was, en vooral goed heeft opgelet, zal van bij de eerste noten meteen overweldigd worden door een zeker gevoel van herkenning. Als opener wist Triagone vorig jaar het aanwezige publiek te trakteren op een uppercut en dat u nu op deze Sem Papyrvs niet anders. Triagone staat nog steeds garant voor een portie hondsbrutale technische death metal, waarbij je als luisteraar van het spreekwoordelijke kastje naar de muur geslingerd wordt. Het tempo ligt verschroeiend hoog niet in het minst door de vocale wisselwerking tussen de Braziliaanse furie Lorena Moraes en gitarist Lou-Indigo Caspar, die zorgen voor een constante stroom aan uiterst agressieve vocalen, waarbij amper tijd is om op adem te komen. Althans tussen de diverse strofes, want naast de agressieve vocale insteek, wordt er duchtig op los gesoleerd. Nagenoeg ieder nummer bevat een lang uitgesponnen, maar zeer technische, vingervlugge gitaarsolo die de verschillende nummers toch genoeg ademruimte weet te geven.

Op tekstueel gebied heeft Triagone niet voor de meest eenvoudige aanpak gekozen. Zoals de songtitels al laten uitschijnen wordt er niet in het Engels gemusiceerd, maar in de Klassieke Talen, waarbij het Latijn prominent op de voorgrond staat. Als Latinist kan ondergetekende geregeld wat vocale erupties thuisbrengen, maar anderzijds moet het gezegd dat de concrete tekstuele inhoud bij Triagone toch minder met de aandacht gaat lopen. Daarvoor ligt het tempo op zowel instrumentaal als op vocaal gebied nu eenmaal te hoog. Een mens is nu eenmaal ook maar een mens. Het artwork ligt helemaal in lijn met het muzikale concept en kan gerust als een pluspunt beschouwd worden. Bovendien kom je er als luisteraar met een speelduur van maar liefst 27 minuten in geen geval bekaaid af.

Triagone bevestigt een jaar na de eerste kennismaking alle positieve eerste indrukken en weet daar zelfs nog een schepje bovenop te doen. Deze Sem Papyrvs mag gerust gehoord én gezien worden. Support your underground, zouden we zo zeggen!

Tracklist:

1. Novvs Ordo Seclorvm
2. Abyssvs Abyssvm Invocat
3. Ad Mortem Sem Papyrvs
4. Nvlla Regvla Sine Exceptione
5. De Beata Vita
6. Imperivm In Imperio