De Duitse symfonische metalband Beyond The Black uit de Moeselstreek is terug om een nieuw hoofdstuk aan te vatten met het titelloze vijfde opus die verschijnt kort na de tour als opwarmer van Amaranthe. Na de release van de veelgeprezen singles Reincarnation en Is There Anybody Out There werd op 13 januari jongsteleden hun nieuw album gepubliceerd nadat in volle pandemie Hørizøns uitgebracht werd.

Tussen afgelopen maand juni en december jongstleden verschenen vier singles die op het recentste werk staan en waarmee de fans al kennis konden maken. Vier is ook het aantal vaste leden binnen de band, een officiële bassist telt het kwartet niet meer in de rangen.
De symfonie is uiteraard terug te vinden in de nummers, de elektronische en pop elementen die veelvuldig op Hørizøns te horen waren werden meer achterwege gelaten op deze meer introspectieve creatie waarvoor de muzikanten behoorlijk wat tijd hadden om over na te denken tijdens de maanden waarin heel Europa thuis opgesloten zat. Het gemis van dierbaren, liefde, het innerlijke gevecht dat veel mensen strijden en andere vergelijkbare thema’s zijn de basis van het vijfde oeuvre van de Duitsers.

Beyond The Black valt meteen met de deur in huis met het catchy openingsnummer Is There Anybody Out There? dat naar mijn bescheiden mening misschien wel de sterkste track van de tien is die terug te vinden zijn op hun eerste publicatie bij Nuclear Blast Records, met zowel een sterk refrein als stevig gitaarwerk.

Op Reincarnation zijn er verschillende invloeden terug te vinden zoals onder meer harsh vocals van één van de twee gitaristen om de clean vocals van de 27-jarige voormalige popzangeres Jennifer Haben die heel sterk voor de dag komt aan te vullen. Folk elementen blijven een onderdeel vormen van Beyond The Black en onderscheidt ze van veel andere symfonische metal bands.
De derde track, Free Me, begint rustig en akoestisch maar wordt vervolgens behoorlijk episch om een stevige power ballad te worden. Wat een start. Winter Is Coming scheurt tegen de grenzen aan van de Duitse poppy power metal.

Wide Awake is de ballad die het tweede deel van Beyond The Black aanvat en gevolgd wordt door het erg folky Dancing In The Dark met een zeer interessante start waarvan de percussie me zeer kon bekoren, folk instrumenten hebben nu eenmaal altijd deel uitgemaakt van het repertoire van het kwartet uit Sankt Wendel. Ongetwijfeld één van de sterkste composities van Beyond The Black.

Beyond the Black is zonder enige vorm van twijfel het beste wat de band ooit gebracht heeft en is in tegenstelling tot veel andere bands binnen het genre niet meteen een plaat die vorm kreeg om in de mainstream Top 30 te belanden.