Het Belgische Hexa Mera is al lang geen onbekende meer. Wat in 2010 startte als een technisch hoogstaande metalcoreband is doorheen de jaren geëvolueerd naar een melodische deathmetalband met tonnen karakter. Ondertussen dragen de Belgen een goed gevulde rugzak aan ervaring. De debuutplaat Human Entropy is binnen het genre én ver daar buiten verplichte kost geworden net zoals diens opvolger Enlightment. Waar de band ook speelt, het weet altijd voor een kolkend publiek te zorgen, met of zonder rugbybal. Misschien dat de pandemie de schuldige is, maar doorheen de jaren ben ik de Maneblussers wat uit het oog verloren. Hexa Mera is dan ook een band welke vooral met zijn liveperformance in mijn geheugen vast gebeiteld zit, en dat was enkele jaren terug even niet meer mogelijk. Na het beluisteren van Schizophobic was ik meteen benieuwd naar de rest van deze Methuselarity pt. 1. Ook de andere eerder vrijgegeven tracks deden wat ze moesten doen, triggeren om ook de rest van de plaat te beluisteren.

In de eerste actieve jaren van Hexa Mera zijn onze wegen vaak gekruist. Het is één van de bands die er voor heeft gezorgd dat ik naast mijn favoriete genre hardcore, toch nog andere muzikale liefdes kan omarmen. Hun passage op Graspop 2013 staat in mijn geheugen gegrift als één van de beste shows die ik in Dessel heb mogen meemaken. De Belgen stonden geprogrammeerd op de donderdag van het festival. Relatief vroeg mocht de band zijn kunsten laten zien in een bomvolle metal dome. Wie er toen bij was weet dat de band daar iedereen murw heeft geslagen. Het was de combinatie van technisch hoogstaande gitaarlijnen en vooral de goesting welke deze show zo onvergetelijk heeft gemaakt. Maar ook een show met een intiemere setting, een klein keldertje in het Kempische Geel met hooguit dertig andere geïnteresseerden zal ik nooit vergeten. Daar wist een rugbybal het vuur aan de lont te brengen waarna iedereen zijn menselijke normen even vergat.

En toch ben ik deze pletwals doorheen de jaren uit het oog verloren, wat een schande! Het was door de bevriende band Royal Jake dat ik weer in contact kwam met Hexa Mera. Zoals het goede vrienden betaamd deelde Royal Jake de nieuwste singles. Lang had ik niet nodig om weer te vallen voor deze splinterbom aan energie. Wanneer ik de plaat in onze promopool zag passeren heb ik dan ook geen seconde getwijfeld, want voor zo’n Belgische plaat staat heel onze redactie te springen. Er staan slechts zes nummers op deze Methuselarity pt 1.. Jammer want hoe meer Hexa Mera, des te beter. De Belgen leveren hier wel werkje af waarop geen opvulmateriaal staat, iets wat we ook enkel kunnen aanmoedigen. Zo’n vijfentwintigtal minuten laat de band horen te wat het allemaal (nog steeds) in staat is.

Goliath is wat mij betreft niet enkel de beste track op deze plaat maar algemeen gezien van 2023. Hexa Mera weet als geen ander om een song een bepaalde ruimte te geven. Ook bij deze Golliath is dat het geval. Het start allemaal relatief rustig waardoor de Belgen het tempo gevoelig kunnen opdrijven. Wanneer je denkt dat de band zijn maximum snelheid heeft bereikt, verrast het vriend en vijand. Het tempo vervaagt waarna de sound in zijn totaliteit even on-hold wordt gezet. Eerst denk je dat de song al gepasseerd is, tot waneer je de grunt van Yannick Schmit op de achtergrond hoort opkomen. Voor je het goed en wel beseft zit de band weer op zijn eerder gehaalde snelheid. Live gaat deze voor knetterende taferelen zorgen.

Net zoals bij de vrienden van Royal Jake denk ik dat er enkele grotere Amerikaanse bands jaloers zijn op deze professionele sound. We kennen ze allemaal de metalcorebands welke doorheen de jaren zijn uitgegroeid tot een dertien in een dozijn metalband of godbetert rockband. Dit is zeker niet het geval bij Hexa Mera. Binnen twee jaar viert de band zijn vijftienjarig bestaan. Met deze Methuselarity pt 1 laat Hexa Mera horen dat er nog geen sleet op de formule zit. Wat heb ik genoten van dit eerste deel, laat het tweede maar snel komen!

Tracklist: 

1. Schizophobic
2. Crownless
3. Mauersturm
4. Mnemosyne
5. Goliath
6. Lilith