Toen Haken vorig jaar zijn Europese tournee samen met Between The Buried And Me aankondigde, sprongen de liefhebbers van progressieve muziek en de volgers van deze blog een gat in de lucht en wachtten geduldig tot 21 maart om deze unieke line-up in Trix te zien.

Hoewel we hen niet in de grootste zaal konden zien, zoals het zou moeten zijn voor bands van dit kaliber die tot de meest prominente van het genre behoren, waren we meer dan blij om een onvergetelijke avond vol hoogwaardige progressieve muziek te beleven in de kleine zaal van de locatie.

De verrassing van de avond was Cryptodira, de revelatie uit Mount Sinai, NY, die het concert opende om 19:20 uur. Hun geluid combineerde het beste van extreme progressieve metal en post-metal, wat resulteerde in een opwindende en interessante mix die doet denken aan Meshuggah meets ISIS of Opeth meets The Ocean Collective die zeker je bloed sneller doet stromen.

Cryptodira – Scott Acquavella

De veelzijdige stem van leadzanger en gitarist Scott Acquavella, die varieert van dikke gutturale grunts tot zwevende melodische lijnen, leidde ons doorheen zware en ingewikkelde instrumentale passages die tot explosieve crescendo’s leidden, waardoor een gevoel van catharsis ontstond dat zowel bevredigend als opwindend was.

Cryptodira

Het was een kort optreden met slechts vijf nummers, maar het wist onze oren te boeien terwijl we wachtten op de hoogtepunten van de avond. De ritmische waanzin van Ontology of Pain en The Blame for Being Alive van hun debuutalbum (The Angel of History, 2020) en hun voorlaatste single Hyperwealth waren opvallend. We raden alle tech/extreme progressive-enthousiasten aan om Cryptodira live te zien en te beluisteren.

Om precies 20:00 uur betraden de veelzijdige muzikanten van Between The Buried and Me het podium. Tommy Rogers ging direct naar het keyboard om de intro van Extremophile Elite te spelen, waarmee de eclectische toon voor de rest van de avond werd gezet.

Between The Buried and Me – Tommy Rogers

De band trad deze keer op met slechts vier leden: Tommy Rogers (zanger, toetsen), Paul Waggoner (lead gitaar, backing vocals), Dan Briggs (bas, toetsenbord) en Blake Richardson (drums). Helaas moest Dustie Waring (ritme, lead gitaar) de moeilijke beslissing nemen om thuis te blijven tijdens deze tournee om zijn gezondheid voorrang te geven en te werken aan het oplossen van een langdurige blessure. Zijn partijen waren vooraf opgenomen, zodat we toch naar hem konden luisteren ondanks zijn afwezigheid.

Between The Buried and Me – Blake Richardson

Het optreden was een mix van het beste van hun albums Colors II (2021) en het gedenkwaardige Coma Ecliptic (2015), met geweldige nummers zoals Revolution in Limbo met die perfecte aansluiting op Fix The Error en Never Seen / Future Shock. Speciale vermelding voor hun gitaartechnicus Travis, die een fantastische prestatie leverde met die diepe, ruwe vocalen op Revolution in Limbo.

Between The Buried and Me – Blake Richardson

Voor BTBAM is geen geluidslimiet te gek, ze weven op meesterlijke wijze een verscheidenheid aan muziekstijlen samen, waarbij ze alles combineren van progressieve/deathcoreriffs tot op jazz geïnspireerde intermezzo’s om een ​​echt uniek geluid te creëren, en het live horen was een onvergetelijke ervaring.

Between The Buried and Me – Paul Waggoner

Tot slot kondigde Tommy het laatste nummer aan, het pittige Voice of Trespass van Automata II (2018), en het publiek barstte uit in een extatisch applaus. Ik denk dat ze geen beter nummer hadden kunnen kiezen om de set mee af te sluiten, dit nummer heeft een razend tempo met zo’n positieve en energieke vibe dat het onmogelijk was om stil te blijven staan. We wilden zeker meer.

Het kleine zaaltje was nog voller geworden en iedereen was enthousiast om de progressieve machine van Haken te verwelkomen, die eindelijk om 21:35 uur op het podium verschenen en met luid applaus werden begroet door het publiek. Ze begonnen het set met Prosthetic en Invasion van het geprezen Virus (2020), waarmee ze ons meteen onderdompelden in hun kameleonachtige mix van prog metal, jazz fusion en 80s elektronische pop. Iedereen zag er stralend uit, gekleed in thematische outfits van hun nieuwste release Fauna (2023), hun zevende album tot nu toe, waarvan we er zeker van zijn dat het een groot succes zal worden.

Haken

Ze vervolgden de set door nummers van hun laatste album af te wisselen met favorieten van The Mountain (2013) en Affinity (2016), zoals Falling Back To The Earth en The Endless Knot respectievelijk. De romantische Lovebite (Fauna, 2023) zorgde voor een zucht en glimlach bij menig toeschouwer met zijn tragikomische teksten.

Haken – Ross Jennings

De charismatische Ross Jennings grapte dat hij verbaasd was dat elke keer als ze terugkomen, het Belgische publiek een beetje groter lijkt te worden. Hij kondigde ook de terugkeer aan van toetsenist Pete Jones bij de band, nadat hij was vervangen door de Mexicaan Diego Tejeida van 2008 tot 2021.

Haken – Pete Jones

Daarna keerden ze terug naar Virus (2020) met Carousel en alle Messiah Complex-nummers van I: Ivory Tower tot V: Ectobius Rex, waarmee ze hun set afsloten in een uitbarsting van geschreeuw en de eerste moshpit van de hele avond.

Haken

Hoewel er geen valse toegift was, was dit ook niet nodig omdat het voorrecht om voor de eerste keer live getuige te zijn van Messiah Complex absoluut onvergetelijk was en niets anders het kon overtreffen. De hele show was van begin tot einde was heel memorabel en we hopen ze snel weer te zien!

Haken