Ruim twee jaar mochten we Enforced voorstellen als één van de meest talentvolle, nieuwe bands binnen het thrashgenre, want met Kill Grid wisten deze heren ergens in maart 2021 een uiterst genietbaar plaat af te leveren. In eigen land werd Kill Grid live aardig gepromoot, maar om gekende redenen bleef het Europese continent wat achterop hinken. Ondertussen zijn we dus twee jaar verder en acht de band de tijd rijp om de langverwachte opvolger op de wereld los te laten. Die langverwachte opvolger is getiteld War Remains en verscheen op 28 april via Century Media Records!
Wie de recensie van Kill Grid indertijd gelezen heeft, kan zich misschien wel nog voor de geest halen dat Enforced er in geslaagd was om voor de dag te komen met een pure, beenharde thrashplaat, waarbij een prima evenwicht werd gevonden tussen thrash enerzijds en crossover anderzijds. ‘Never change a winning team’ moeten ze in kamp van Enforced gedacht hebben, want deze War Remains mag bestempeld worden als een logische opvolger voor Kill Grid en tevens voor het uit 2019 afkomstige debuut At The Walls.
Aan het muzikale concept is bitter weinig gewijzigd en maar goed ook. Er zijn anno 2023 namelijk amper bands die thrash metal op een dergelijke agressieve en ‘old school’ wijze weten te serveren als Enforced. Meer zelfs, in tegenstelling tot de vorige plaat lijkt het wel of deze heren er nog een schepje bovenop gedaan. Zowel de gitaarriffs, de gitaarsolo’s als het drumwerk klinken nog een pak venijniger dan hetgeen in het verleden het geval was. De songs zijn bovendien stuk voor stuk een pak gebalder en klokken met moeite af op vier minuten. Niet verwonderlijk dat deze plaat dan ook flink wat korter is dan diens voorganger, want na amper 33 minuten zit het thrashfestival er reeds op.
Bovendien komt deze plaat op vrij abrupte wijze ten einde zonder dat je het als luisteraar goed en wel beseft. Bij de recensie van Kill Grid moesten we reeds vast stellen dat er net iets te weinig ‘ankerpunten’ aanwezig waren, hetgeen ook bij de War Remains het geval is. Doordat het tempo voortdurend verschroeiend hoog ligt is het bij momenten lastig om de verschillende nummers van elkaar te onderscheiden waardoor het ene na het andere nummer voorbij raast om finaal op aldus abrupte wijze te eindigen. Enforced tracht tussendoor evenwel de nodige variatie aan de dag te leggen. Zo gaat het nummer Mercy Killing Fields bijvoorbeeld van start met een naar Slayer neigende intro, waarna het gaspedaal opnieuw volledig wordt ingeduwd en de band al snel terug op haar vertrouwde kruissnelheid zit te spelen.
Een vaststelling die trouwens ook opgaat voor het vocale werk van frontman Knox Colby. De man brult werkelijk de longen uit zijn en zijn vocale stijl past wonderwel bij het geluid van Enforced, maar toch kunnen we ons na een twintigtal minuten niet van de indruk ontdoen dat het qua variatie net iets te weinig is.
Ondanks enkele punten van kritiek is deze War Remains hoe dan ook een meer dan genietbare thrashplaat geworden, waarbij voornamelijk op instrumentaal gebied de band stappen vooruit gezet heeft. De gitaarriffs en flitsende solo’s zijn werkelijk om van te smullen en zullen iedere thrashliefhebber ongetwijfeld weten te bekoren. Qua songwriting en op het vocale gebied had er iets meer variatie aanwezig mogen zijn, maar dat weegt niet op tegen het eindproduct dat Enforced hier weet af te leveren. Liefhebbers van het meer agressievere thrashwerk kunnen deze plaat dan ook blindelings aanschaffen!
Tracklist:
- Agressive Menace
- The Quickening
- Hanged By My Hand
- Avarice
- War Remains
- Mercy Killing Fields
- Nation Of Fear
- Ultra-Violence
- Starve
- Empire
0 reacties