Toen we hoorden dat Veil of Maya als support act van Avatar naar België kwam, wisten we dat we naar deze geweldige show moesten gaan. We spraken met de managers en kregen de kans om enkele uren voor hun optreden met Marc Okubo te praten. Het was een leuk gesprek, vooral omdat de release van hun nieuwe album gepland staat binnen een maand.

Jullie laatste album, “False Idol,” werd uitgebracht in 2017. Wat kunnen we verwachten van de nieuwe release van Veil of Maya? We hebben al drie nummers als singles gehoord.

Ik zou zeggen dat de rest van het album heel anders klinkt dan de drie nummers die we tot nu toe hebben uitgebracht, en het zou heel moeilijk zijn om iets te verwachten op basis van wat ik erover weet, dus ik denk dat alles heel fris en nieuw zal klinken.

Kun je ons iets vertellen over de inspiratie achter de albumtitel “[M]other“?

Ik wil eigenlijk dat dit open blijft voor interpretatie, ook met betrekking tot de betekenis ervan. Het is bedoeld om meer vragen op te roepen, omdat wat het voor mij betekent, iets anders kan betekenen voor anderen. Toen ik erover nadacht, kon ik misschien drie verschillende betekenissen bedenken die logisch zouden zijn. Ik wil de betekenis ervan niet beperken. Ik wil dat het open blijft.

Hoe verliep het schrijven en opnemen van “[M]other“? Waren er uitdagingen of verrassingen? Aangezien dit het eerste album is dat zo lang duurt om uit te brengen.

Ik denk dat de grootste uitdaging was om opnieuw gemotiveerd te raken na de pandemie, omdat ik tijdens die periode gewend raakte aan het idee dat muziek er niet was. We konden elkaar niet ontmoeten of samenwerken omdat we allemaal op verschillende plaatsen woonden. Ik woonde samen met Roddy van Born of Osiris en we hingen elke dag samen, maar we raakten niet in de creatieve zone. Ik ben als een spons voor de energie van andere mensen, maar op dat moment waren we ergens anders mee bezig en maakten we ons zorgen over andere dingen. Daarna ben ik naar Los Angeles verhuisd en omringd door mensen die de hele tijd met muziek bezig zijn, en dat heeft mijn passie om weer te creëren opnieuw aangewakkerd. Dus nu ben ik terug en wil ik weer creëren. Ik denk dat het volgende album veel minder tijd zal kosten.

Was er nog een ander album gepland voor “[M]other“?

We zijn eigenlijk de studio ingegaan en hebben aan een ander album gewerkt, maar er waren veel andere negatieve factoren die meespeelden en het werkte gewoon niet. Dus we hebben dat niet gebruikt en raakten daarna een beetje inspiratieloos. Het kostte even tijd om weer in de flow te komen. Dus ja, min of meer, we hebben twee albums opgenomen, maar we brengen er maar één uit.

Veel mensen zeggen dat “Outrun” erg lijkt op een riff van Iron Maiden, was dat de bedoeling?

Ja, absoluut. 100% opzettelijk. Ik merkte dat iedereen een beetje beïnvloed is door Iron Maiden in hun geluid, maar er is geen moderne benadering ervan. Dus ik wilde dat combineren met misschien een andere vocale sound en ook een ander muzikaal element eromheen. Ik wilde zien hoe een Iron Maiden-element zou resoneren in een moderne setting. Het is een ode aan Iron Maiden.

Is er een specifiek nummer op het album dat meer betekenis voor je heeft?

Ik denk dat mijn twee favorieten niet als singles zullen worden uitgebracht, maar het zijn de nummers “Reconnect” en “Tokyo Chainsaw“. Muzikaal gezien denk ik dat het een terugkeer is naar de stijl die fans van onze oudere albums zoals “The Common’s Collapse” zullen waarderen.

Hoe is het veranderd voor jullie om na de pandemie weer op tournee te gaan?

Nou, dit is de Avatar Tour, dus dit is volgens mij het grootste publiek waar we ooit voor hebben gespeeld in Europa. Maar ik heb gemerkt dat de energie een beetje anders is dan de vorige keer dat we hier waren, het lijkt alsof alles wat rustiger is geworden.

Veil of Maya bestaat al meer dan een decennium, bijna twee decennia, en heeft zich stilistisch ontwikkeld in die tijd. Zijn die veranderingen te wijten aan wisselingen in bandleden of andere redenen? Hoe is het creatieve proces van de band veranderd sinds de begindagen?

Ik weet het niet. We hebben ieders verwachtingen overtroffen, maar we waren kinderen op de middelbare school. Niemand moedigde ons aan om van muziek ons beroep te maken, iedereen zei ons gewoon dat het niet zou lukken. Op dit moment ken ik niemand van mijn middelbare school die iets vergelijkbaars heeft bereikt als wij als band, die zoveel plaatsen heeft bezocht. Het is moeilijk om erover te praten omdat het voor mijn gevoel niet zo lang geleden is, maar ik heb de wereld veel zien veranderen sinds we begonnen zijn. Iedereen ging van “je zult het nooit maken, het gaat niet gebeuren” naar “ja, kan ik er drie hebben?”

Als je zou kunnen samenwerken met een andere muzikant, dood of levend, wie zou dat dan zijn en waarom?

Zoveel mensen. Ik let op producers en songwriters in elk genre. Ik weet het niet. Ik zou een nummer willen maken met Skrillex. Ik zou een nummer willen maken met Deftones, met Radiohead, met wie dan ook die graag samen wil zijn.

Heb je nog speciale rituelen of routines voor het optreden die je volgt voordat je het podium op gaat?

Mijn ritueel is eigenlijk om helemaal niet op te warmen. Ik ga er graag droog in en pas me aan aan de situatie terwijl het gebeurt.

En met zo’n energieke performance, heb je ooit een spier verrekt of iets dergelijks?

Misschien wel, maar op het moment zelf is de adrenaline zo hoog dat ik het pas achteraf merk.

Na een boeiend gesprek met Marc Okubo van Veil of Maya kijken we vol verwachting uit naar hun nieuwe album “[M]other“. Met een frisse en vernieuwende sound belooft het een bijzondere ervaring te worden. Veil of Maya heeft bewezen dat ze de verwachtingen van anderen hebben overtroffen en zijn uitgegroeid tot een succesvolle band. We zijn benieuwd naar hun toekomstige samenwerkingen en blijven hen volgen op hun muzikale reis. Bedankt, Marc, voor je tijd en inspirerende inzichten. We wensen Veil of Maya veel succes met hun tournee en de release van “[M]other“.