Polaris – Fatalism

LABEL:

Sharptone Records

RELEASEDATUM:

1 september 2023

Het Australische Polaris debuteerde in 2017 met het sterke The Mortal Coil, waardoor de band onder meer direct op pad mocht met het Impericon Never Say Die circus. In 2020 werden de registers met de opvolger The Death Of Me nog wat verder open getrokken waarna vrijwel iedereen het er unaniem over eens was dat deze jonge band een schitterende toekomst tegemoet zou gaan. Achter het succes gaat er dikwijls ook een zekere tragedie schuil, want in juni van dit jaar moesten de heren van Polaris plots afscheid nemen van hun makker en tevens lead gitarist Ryan Siew. Een overlijden dat ongetwijfeld diepe wonden geslagen heeft. Het typeert de band Polaris dan ook ten zeerste dat ze er niet voor geopteerd hebben om de instrumenten aan de spreekwoordelijke wilgen te hangen, maar wel om steevast terug te slaan en harder dan ooit. Amper een drietal maanden na het overlijden van Ryan Siew stond namelijk de release van de derde telg genaamd Fatalism op de agenda evenals een Europese tournee met Bury Tomorrow en While She Sleeps.

Het hoeft dan ook niet te verbazen dat we hier te maken hebben met overlevers en doorzetters van het zuiverste soort. Waar vele bands na het verlies van een bandmakker in een existentiële crisis terecht komen, kleven de heren van Polaris nog harder aan elkaar en willen ze er werkelijk alles aan doen om hun goede vriend Ryan te eren. Met Fatalism hebben ze alvast het juiste materiaal in handen, want deze derde worp weet de luisteraar vanaf de opener Harbringer meteen bij het nekvel te grijpen. Harbringer opent deze Fatalism namelijk met introverte, clean gezongen zanglijnen in een dromerige atmosfeer, waarna de band vervolgens alle remmen los gooit en we meteen die typische Polaris gitaarriffs voorgeschoteld krijgen. Metalcore op zijn best!

Vervolgens is er nog weinig houden meer aan en serveert Polaris de luisteraar de ene kraker na de andere, waarbij de band het perfecte evenwicht gevonden lijkt te hebben tussen enerzijds de loeiharde passages en anderzijds de clean gezongen, zelfs toegankelijke refreinen. Al moet het ook wel gezegd dat de rustigere passages op deze Fatalism duidelijk minder prominent aanwezig zijn. De band kampt duidelijk met heel wat opgekropte woede die geventileerd moet worden. Nummers als Parasites, Inhumane, The Crossfire en Dissipate vormen wat dat betreft de ideale soundtrack om eens stevig het beest los te laten.

Met het emotionele, doch bij momenten nog steeds flink beukende Overflow acht de band de tijd rijp om een subtiele ode te brengen aan hun veel te vroeg ontvallen gitarist. Hetzelfde mag gezegd worden voor Aftertouch dat met zijn afsluitende, hondsbrutale breakdown menig woonkamer in vuur en vlam zal weten zetten. Wie na ruim veertig minuten denkt het ondertussen wel allemaal gehoord te hebben, komt in positieve zin flink bedrogen uit. Het afsluitende, epische All In Vain vormt een allerlaatste kaakslag van jewelste die je als luisteraar volledig murw weet te beuken. De lang uitgesponnen intro weet de spanning flink op te bouwen, waarna Polaris nog maar eens een gitaarriff uit de hoed weet te toveren waar menig genregenoten met plezier een nier voor zouden afstaan. Ook tijdens de zweverige, zelfs psychedelisch aandoende brug weet de band prima uit de voeten te komen.

Met deze derde worp levert Polaris haar beste werk tot vandaag af en brengen de bandleden bovendien een schitterend eerbetoon aan hun veel te vroeg overleden gitarist Ryan Siew. Fatalism is gewoonweg een plaatje dat van begin tot einde weet te boeien en dat werkelijk geen enkel minder nummer bevat. ‘No fillers but only killers’ is hier zeker van toepassing! Het zal dan ook niet lang meer duren vooraleer deze heren de top van de metalcore zullen bestormen. Met Fatalism hebben ze alvast het perfecte materiaal in handen!

Tracklist: