The Curse of Millhaven is dead, long live Millhaven.

Millhaven (voorheen dus The Curse Of Millhaven) is een brutal technical deathmetalband met een melancholisch kantje uit het West-Vlaamse Ieper en zag het levenslicht in 2012. Sinds de opstart is de line-up nog steeds hetzelfde, wat betekend dat Millhaven een stel gedreven vrienden zijn die bereid zijn te doen wat nodig is om hun muziek te laten horen. In 2014 verscheen hun eerste album Vestibule of Hell en exact 10 jaar later presenteren Jasper Lobelle (zang), Kurt Mylle (gitaar), Jeroen Debruyne (gitaar), Bram Dewilde (bas) en Bart Rambour (drum) hun vierde album, Dualism.

Dualism werd opgenomen en gemixt in de Breeze Inc studio van Bob Briessinck (Warbringer, Arson, Carnation,…) en voor de mastering zijn ze gaan aankloppen bij Yarne Heylen (Project Zero Studio). 27 minuten pure energie die explodeert in elk van de acht tracks op Dualism. Misschien kunnen we opener Duality even buiten beschouwing laten. Deze 1.11 minuten durend instrumentaal nummer kan meer beschouwd worden als introductie en aanloop naar wat komen gaat. En met Hellfire krijgen we duidelijk een klare kijk op welke richting dit is. Vlijmscherpe riffs, daverende drumpartijen en demonisch gezang. Hellfire is trouwens het tweede nummer dat uit het album is getrokken om Dualism aan te kondigen.

Deze verwoestende partij gaat verder in Day By Day. Als je nood hebt aan een pauze zit je bij Millhaven serieus aan het verkeerde adres. Of misschien toch wel even bij Bearer Of Light. De eerste single die op de wereld werd losgelaten. Een lichtpuntje in dit tot nu toe donkere sfeer. Melodieuzer en soms duiken er zelfs flarden van cleane zang op. Eigenlijk klopt het voorgaande in verband met de eerste single niet helemaal, want Maze is al in juni 2022 verschenen, maar er zou blijkbaar over getwijfeld zijn of dit nummer wel op Dualism zou verschijnen. Maar mede dankzij de brutaliteit, meedogenloos drumwerk en tekstueel zo verbonden met dit album heeft het de selectie overleefd.

Burden of Thoughts bevat dezelfde elementen en kwalitatieve riffs als Maze. Nog een specialeke op deze plaat is Heartless. Afwisselende intermezzo`s waarbij het tempo enerzijds wat wordt teruggeschroefd om daarna razendsnel terug de hoogte wordt ingejaagd. Zelfs enkele bijna spoken word-passages is dit lied niet vreemd. Afsluiter Aspire is niet alleen het kortste nummer van dit album, misschien ook wel het meest melodieuze. Deze track had gerust nog een paar minuten langer mogen duren, vooral omdat het een totaal ander aspect toont van Millhaven. Een waarvan we er in de toekomst wel eens wat meer zouden willen van horen.

Kortom, Dualism is een zeer geslaagd en hevig vierde album van Millhaven. Enerzijds een beetje kort voor een full album, anderzijds te lang voor een ep. Maar wie maalt daarom bij zo een fantastische plaat. Dan speel je hem dan toch twee maal na elkaar af?

Tracklist:

1. Duality
2. Hellfire
3. Day By Day
4. Bearer Of Light
5. Heartless
6. Maze
7. Burden Of Thoughts
8. Aspire