Suicidal Angels – Profane Prayer
LABEL:
Nuclear Blast Records
RELEASEDATUM:
1 maart 2024
90

Suicidal Angels geldt al jaren als een van de meest spraakmakende acts binnen de zogenaamde ‘New Wave Of Thrash Metal’. Sinds 2007 bracht de band maar liefst zeven langspelers op de markt, waarbij de kwaliteit album na album een flinke injectie kreeg. Zo is het uit 2016 afkomstige Division Of Blood ondertussen terecht uitgegroeid tot een klassieker binnen het genre. Deze Grieken worden in onze contreien bovendien op handen gedragen, want tijdens de covid-editie van Alcatraz 2021 zorgden deze heren voor waanzinnige taferelen in de Swamp Stage, waarbij het leek of we ons effectief op een van de buitenwereld afgesloten eiland bevonden. De band mocht een jaar later niet voor niets datzelfde kunststukje in diezelfde Swamp nog eens overdoen. Ondertussen wist Suicidal Angels een ongetwijfeld niet te weigeren aanbod te tekenen bij Nuclear Blast Records, waarna het op 1 maart langstleden tijd was voor langspeler nummer acht, genaamd Profane Prayer!

Het moet gezegd dat Suicidal Angels tot op heden nog nooit te betrappen viel op één spreekwoordelijke valse noot en dat is bij deze Profane Prayer niet anders. Van bij opener When The Lions Die krijg je als luisteraar een pure, onversneden portie thrash in uw gezicht waarbij het kwijl zich al snel een weg begint te zoeken naar de beide mondhoeken. De gitaarriffs zijn messcherp en het drumwerk is volledig ‘on point’. Leadgitarist Gus Drax bewijst met zijn flitsende gitaarsolo bovendien nog maar eens waarom deze man in thrashkringen op handen gedragen wordt en nu al gerekend wordt tot één van de grootheden binnen het genre. Van een opener gesproken!

Aan pure thrashsongs geen gebrek trouwens. De scherpe randjes zijn er doorheen de jaren absoluut nog niet afgevijld en maar goed ook! Songs als Purified By Fire, The Return Of The Reaper en Virtues Of Destruction zijn stuk voor stuk songs, waarvoor het begrip ‘circlepit’ uitgevonden is. Razendsnel en venijning tot op het bot. Frontman Nick Melissourgos is duidelijk kwaad en blaft de teksten vlot aan in zijn eigen, gekende stijl, waarbij frivoliteiten ‘not done’ zijn.

 

Een thrashgranaat die een speciale vermelding verdient is ongetwijfeld Guards Of The Insane. Een songs die in lijn ligt met eerder reeds vernoemde nummers tot de ronduit indrukwekkende gitaarsolo van Gus Drax de revue passeert en het drumwerk van oudgediende Orpheas Tzortzopoulos nog wat extra peper in haar spreekwoordelijk achterwerk geduwd krijgt.

Naast al dat pure thrashgeweld is er ook heel wat vernieuwing te bespeuren op deze Profane Prayer. Een eerste nummer dat hierbij in het oog springt, is Deathstalker. Een songs waarop het tempo wat wordt gedrukt en waarbij old school heavy metal de boventoon voert. Vanaf de twin guitar leads ten tonele verschijnen wordt het tempo opgedreven tot we zowaar bij een nieuwe brug komen, waarbij frontman Nick zowaar zijn cleane vocalen aan de buitenwereld toont. Acht minuten puur kippenvel is dan ook niets overdreven.

En daar blijft het niet bij, want Suicidal Angels heeft effectief het beste voor het laatste bewaard. Het bijna tien minuten durende The Fire Paths Of Fate is niets meer dan een fantastisch verhalend epos over een gitzwarte periode uit de Griekse (recente) geschiedenis, dewelke evenwel steeds flink onderbelicht gebleven is. De epische ondertoon waarmee deze songs aanvangt, gaat al snel over in een staalharde thrashsong waarbij agressiviteit, finesse en melancholie de boventoon voeren zonder dat de band op geen enkel ogenblik de teugels verliest.

Profane Prayer is dan ook niets meer dan een uitzonderlijke thrashplaat die ongetwijfeld zal terug te vinden zijn in menig eindejaarslijstje. Mocht deze plaat uitgebracht zijn in de gouden jaren tachtig, werd deze anno 2024 ongetwijfeld in één adem genoemd met Master Of Puppets, Reign In Blood en andere Darkness Descends’. Hoog tijd dat deze Grieken doorstoten naar een hogere divisie binnen het metalgenre. Met Deze Profane Prayer heeft Suicidal Angels het perfecte materiaal in handen!

Tracklist:

  1. When The Lions Die
  2. Crypts Of Madness
  3. Purified By Fire
  4. Deathstalker
  5. Profane Prayer
  6. The Return Of The Reaper
  7. Guards Of The Insane
  8. Virtues Of Destruction
  9. The Fire Paths Of Fate

 

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Upcoming concerten

november

Geen concerten

december

Geen concerten

X