Het Nederlandse punk- en hardcorefestival Jera On Air viert dit jaar zijn dertigste verjaardag. We weten al even wat dat wil zeggen: een extra dagje feest! Nooit eerder stonden er zoveel bands geprogrammeerd in Ysselsteyn als dit jaar. Dit jaar presenteren wij jullie de dertig niet te missen bands met in dit artikel de aanraders van 20 tot 16.

20 Comeback Kid

Zaterdag – Buzzard – 23:15 – 00:15

Wat voor vele festivalgangers een wel zeer ongelukkige overlapping is, is die tussen de Britse metalcoreband Bury Tomorow en de Canadese hardcoreformatie Comeback Kid. Ook wij zullen tot de laatste moment twijfelen tussen deze twee toppers. Beide zijn het gevestigde waardes welke al bewezen hebben dat ze overal een massa aan het bewegen krijgen. Zoals wel vaker kijken we dan naar de tent waar de band geprogrammeerd staat, en dan nijgt onze voorkeur toch meer naar die intiemere Buzzard. Zonder barrieres, dicht bij zijn publiek, dat is de plaats waar Comeback Kid het liefst vertoeft. Het zal de tent voor die dag mogen afsluiten, en dat gaat het doen met een wel zeer pittige workout.

Al hebben we ook onze twijfels bij deze doortocht op Jera On Air. Hoe gaan de nieuwe nummers vanop Trouble matchen met de rest van het materiaal. Wie de vierdelige-ep al heeft kunnen beluisteren, zal hebben kunnen vaststellen dat de band (wederom) een nieuw pad bewandelt. Eentje die het al in mindere mate was ingeslagen op de langspeler Heavy Steps uit 2022. De sfeer op Trouble is ons net iets te gezellig, waardoor wij vrezen dat de opgebouwde energie van klassiekers als Wasted Arrows, False Idols Fall en Talk Is Cheap zullen wegsmelten als sneeuw voor de zon. Vaste afsluiter Wake The Dead zal doen wat het altijd doet, voor een onvergetelijk einde zorgen.

Speelt samen met Bury Tomorrow (Vulture)

19 Better Lovers

Vrijdag – Vulture – 15:20 – 16:00

De hardcorepunkband Better Lovers is nog geen gevestigde waarde in het genre, al twijfelen wij er niet aan dat dit snel zal gebeuren. Dit komt niet alleen door het feit dat de muziek simpelweg geweldig is maar ook door de bandbezetting. Een groot deel van Every Time I Die besloot om samen een nieuw projectje te starten. Om het explosieve geheel af te toetsen met een wel zeer herkenbare vocal werd Greg Puciato (The Dillinger Escape Plan) gekozen. Het levert een unieke sound op die niet snel gaat vervelen.

Momenteel is de discografie nog aan de magere kant, maar daar belooft de band (snel) verandering in te brengen. Begin dit jaar liet het weten dat het later dit jaar zijn eerste volwaardige plaat zal uitbrengen. Wanneer dat zal zijn, dat is nog niet geweten, maar het is wel al zeker dat dit voor een bommetje in de scène zal zorgen. Hun speeltijd bedraagt veertig minuten, wie weet krijgen we wel een nagelnieuwe track voorgeschoteld.

 Speelt samen met Scowl (Buzzard) 

18 King Prawn

Zaterdag – Hawk – 20:45 – 21:30

De organisatie probeert meer dan ooit om het genreregister open te trekken. Het moet echter wel waken over het feit dat het één van zijn oergenres niet uit het oog verliest. Zo horen we van de punkers her en der wat gemor, zo zou de affiche steeds harder en harder worden. Wat betreft het SKA-punkgenre kunnen we hen alleen maar gelijk geven. Je moet dezer dagen goed zoeken naar dergelijke bands op de affiche. Bizar als je weet dat het dak er altijd afgaat bij dergelijke optredens, logisch als je rekening houdt met het feit dat de vijver met goede (startende) bands eerder aan de magere kant is. Net zoals vorig jaar met De Hardheid heeft het toch weer een topper van jewelste weten te strikken.

Het Britse King Prawn ontstond in 1993 en bracht in de eerste tien jaar vier langspelers op de markt. De tiende verjaardag betekende ook het voorlopige einde van de band. In 2012 besloten de Britten om weer samen te komen, enkel bassist Babar Luck was er niet bij. Een nieuwe langspeler liet lang op zich wachten, maar de motor draaide in 2019 weer op volle toeren. The Fabulous New Sounds Of… was, na zo’n zestien jaar wachten, een feit. Een jaartje later bracht het gezelschap twee nummers uit, en liet het weten dat ze aan album nummer zes werken. Dansschoentjes aan en skanken maar!

Speelt samen met While She Sleeps (Eagle)

17 Alpha Wolf

Zaterdag – Buzzard – 21:30 – 22:15

Wie zaterdagavond nog zin heeft in een woelige moshpit moet zeker present tekenen bij de show van Alpha Wolf. De Aussies hebben doorheen de jaren een meer dan uitstekende livereputatie opgebouwd. Waar dit kwintet ook zijn kunstje toont, overal zorgen ze voor een kolkende massa. Dat ze zo laat op de avond in de intiemere Buzzard staan geprogrammeerd gaat deze show alleen maar onvergetelijker maken. Al zal de twijfel bij menig festivalgangers groot zijn, want in de Vulture staat er met Bane een gerenommeerde hardcoreband op het podium. Ook wij zullen tot de laatste moment twijfelen, maar rekening houdende met Alpha Wolf zijn reputatie en het feit dat ze in de barrièreloze tent staat, doet ons toch eerder richting Buzzard trekken.

Half Living Thing, album nummer drie welke eerder dit jaar verscheen, is de derde reden. Jammer dat ze niet op dezelfde dag als Body Count staan geprogrammeerd, want Ice-T was te horen op de nieuwe langspeler. De sound catalogeren onder een genre hokje kan je beter niet doen. Maar al te vaak kleven ze het etiket metalcore op deze intensieve cocktail, iets wat eigenlijk wat makkelijk is. Alpha Wolf brengt iets unieks, een mix van nu-metal, beatdown en djent. Het levert een sound op met tonnen herkenbaarheid.

Speelt samen met Bane (Vulture)

16 Bob Vylan

zaterdag – Vulture Stage – 15:30 – 16:15

De laatste keer dat Bob Vylan op Jera On Air mocht aantreden was op de donderdag in 2022. Eerder op de avond hadden we af te rekenen met een stevige storm welke over de weide raasde, iedereen had die avond des te meer nood aan vertier. De Britten hadden toen de eer om de intiemere Buzzard af te sluiten, en dat deed het meer dan voortreffelijk. Een hele set lang werd er stevig gedanst, vlogen de crowdsurfers je om de oren en waagden enkelen zich aan een duikje in het publiek. Voor één man zal deze show als een groot zwart gat aanvoelen, daar hij bij het stagediven nogal ongelukkig ten val kwam. Hopelijk heeft de man ook een ticketje voor deze editie zodat hij de Britten alsnog aan het werk kan zien.

We zouden de man willen aanraden om wat minder enthousiast te zijn in de uitvoering, zodat hij deze keer wél wordt opgevangen en dus van een volledige show kan genieten, maar daar heeft de organisatie al voor gezorgd. Ditmaal is de grotere Vulture aan de beurt, waar stagediven helaas geen optie is. Het is wel logisch dat Bob Vylan weer een trapje hoger speelt. Met Humble As The Sun bracht het onlangs zijn derde langspeler op de markt, wederom een alternatief meesterwerkje. Het zorgde ervoor dat de band weer wat gekender is geworden, een grotere tent is dus een logisch gevolg. Benieuwd of het duo, Bobby Vylan en Bobbie Vylan, ook hier zo zwaar kunnen uithalen.

Speelt samen met Harms Way (Buzzard)