The Depressick is een Mexicaanse post-DSBM-band, opgericht in 2013. Gevestigd in Nezahualcoyotl, een dichtbevolkte en historisch verarmde buitenwijk van Mexico-Stad, waaraan een aanzienlijk stigma kleeft. De negativiteit, ellende, armoede, ziekte en vuiligheid van hun omgeving draagt ​​bij aan de somberheid van hun muziek.

The Depressick vierde vorig jaar 20 jaar carrière, met een redelijk actieve platenproductie. Faded.exe is hun tweede volledige album na hun debuut Carcinoma (2017), maar ze hebben ook 2 ep’s uitgebracht, de eerste in 2016 (1962) en Error 404 Not Found in 2021. Naast samenwerkingen in verschillende splits en natuurlijk 2 demo’s aan het begin van hun carrière, allemaal trouw aan een ideologie en een stijl die de band. Faded.exe laat een verbreding van de reikwijdte van hun geluid zien, met nog donkerdere melodieën, aangrijpend gehuil, wervelend drumwerk en een versterking van de songwriting vaardigheden van de band. Met voortdurend behoud van de subtiele balans tussen licht en melancholie, zwevende sferen en granieten riffs, leveren The Depressick hun sonische wedergeboorte in vijftig minuten aangrijpende emotionele ervaring.

Laten we beginnen met het laatste nummer. In schril contrast met alle andere tracks krijgen we een pianoversie van Gray Ocean, een nummer dat oorspronkelijk op de 1962 stond. Op zich al een rariteit op een depressieve donkere plaat. Twee tracks daarvoor vinden we nog een rariteit: het nummer Papillon. Verdeelt over twee tracks, Part I en Part II. Papillon Part I is een mix van alle stijlen en middelen waarover deze band beschikt. Ze schuwen zelfs een Electronic Dance momentje niet. Wat maakt dat dit dus ook een track maakt die moeilijk binnenkomt. Papillon Part II start dan weer dromerig en zelfs het hardere gedeelte is doenbaar, wat dan weer compenseert voor Part I.

Tot zover de “raarste “ nummers op dit album. Opener Shattered Heart is misschien wel, met zijn black metal, het beste nummer op het album. Uiteraard blijft alles wel in de trouwe donkere sfeer van deze band. Greywave start als een post-metalnummer maar wisselt een paar keer met vluggere passages waardoor het iets progressief krijgt. HCI is een beetje op dezelfde leest gemaakt. Een post-metalbegin dat na de inbreng van de ijzige vocalen, het nummer onderdompelt in een bijna catatonische en inerte staat van apathie en depressie. Ondanks die donkere gedachten, misschien wel het aannemelijkste nummer op deze plaat. Indlandsis, tot slot, mag er ook wel best zijn omdat het nummer redelijk zijn zelfde ritme behoudt en daarom tamelijk beluisterbaar is.

Faded.exe markeert zeker een nieuwe stap voorwaarts voor de band, waarbij nieuwe suggesties worden verwerkt in hun diepgewortelde geluid dat rauwe emotie uitstraalt. Enig minpuntje is misschien het experiment met elektronische klanken.

Tracklist

1. Shattered Heart
2. Greywave
3. HCI
4. Indlansis
5. Papillon Part I
6. Papillon Part II
7. Gray Ocean (Piano Version)