Op 30 maart 2025 werd Kavka Zappa in Antwerpen het toneel voor een avond vol virtuoze progressieve metal. De veelbesproken supergroep TEMIC zette voor het eerst voet op Belgische bodem, gevolgd door de Noorse prog-sensatie Rendezvous Point. Wat volgde was een adembenemende showcase van technische precisie, emotionele intensiteit en pure podiumenergie. Van meeslepende melodieën tot verpletterende riffs—deze avond bewees waarom beide bands klaar zijn voor de grote podia.

Voor het eerst op Belgische bodem bracht de progressieve supergroep TEMIC een betoverend optreden naar Kavka Zappa. De band bestaat uit toetsenist Diego Tejeida (Devin Townsend, Mike Portnoy’s Shattered Fortress, Haken), gitarist Eric Gillette (The Neal Morse Band, Mike Portnoy’s Shattered Fortress), drummer Simen Sandnes (Evergrey, SHINING, Arkentype), zanger Fredrik Klemp (Maraton, 22) en de recent toegevoegde bassist Miguel Pereira. Na hun debuut op het MidWinter Prog Festival in Utrecht vorig jaar, blijft TEMIC bewijzen dat ze een onverschrokken collectief zijn dat de grenzen van moderne progressieve metal verlegt.

TEMIC

Om 20:00 uur betrad de band onder luid applaus het podium. De naam TEMIC, afgeleid van het Nahuatl-woord voor “droom”, weerspiegelt perfect hun ambitieuze muzikale landschappen: etherisch maar donderend, cerebraal maar meeslepend. De band ontstond uit de creatieve samenwerking tussen Tejeida en Gillette, die elkaar voor het eerst ontmoetten in Mike Portnoy’s Shattered Fortress, en is inmiddels uitgegroeid tot een kracht om rekening mee te houden.

TEMIC – Sandnes

Hun setlist bestond uit hun debuutalbum Terror Management Theory (2023), gespeeld in zijn geheel. Vanaf de eerste noten van Through the Sands of Time werd het publiek meegesleept, maar het absolute hoogtepunt kwam met Acts of Violence. Klemp dook het publiek in, zong tussen de fans en rolde zelfs over de vloer – pure, ongefilterde energie!

TEMIC – Klemp

Gillette bracht indrukwekkende en emotionele solo’s, terwijl Tejeida’s virtuoze synthspel een gelaagd geluid creëerde. Ondertussen legden Sandnes en Pereira een ritmische basis die moeiteloos schakelde tussen complexe polyritmes en opzwepende grooves.

TEMIC Tejeida – Gillette

Toen Mothallah zijn climax bereikte, klom Klemp op de bar en sprong hij terug de menigte in. Het gevoel dat hier iets bijzonders gebeurde, was onmiskenbaar. Toen het publiek massaal meezong met “We will fight until the rays of light stand high”, raakten zelfs de meest sceptische toeschouwers in vervoering.

TEMIC – Klemp

Na zo’n intense set van TEMIC zou je denken dat we verzadigd waren. Maar onze honger naar progressieve perfectie was nog niet gestild. Dus wachtten we geduldig tot 21:40 uur voor het grootse slotstuk: Rendezvous Point.

Rendezvous Point

De Noorse band, bestaande uit bassist Gunn-Hilde Erstad, toetsenist Nicolay Tangen (Ihsahn, Ansur), gitarist Petter Hallaråker (ICS Vortex, In Vain), zanger Geirmund Hansen en niemand minder dan Baard Kolstad (Leprous) op drums, betrad het podium met overweldigende aanwezigheid.

Rendevous Point – Gunn-Hilde Erstad

Zoals verwacht vormde Dream Chaser (2024) de ruggengraat van hun set, met tracks als Don’t Look Up en Oslo Syndrome, die het publiek in vuur en vlam zetten met hun energieke, synthgedreven prog-pop. Hoewel de nadruk lag op hun nieuwste werk, namen ze ons ook mee terug in de tijd.

Rendezvous Point

De andere helft van de set dook in Universal Chaos (2019), een album dat minder toegankelijk is dan hun recente werk en juist kiest voor een meer atmosferische, ingehouden benadering. Digital Waste en het titelnummer brachten ons terug naar de periode net voor de wereld op zijn kop stond, toen velen de band voor het eerst ontdekten – een herinnering aan hoe ver zowel de groep als hun fans zijn gekomen.

Rendezvous Point – Baard Kolstad

Zoals altijd was Baard Kolstad een spektakel op zich. Zijn drumpartijen eisten alle aandacht op, en zelfs toen een bekkenset midden in de show omviel, speelde hij onverstoorbaar door met ongekende precisie.

Rendezvous Point – Geirmund Hansen

Hansen, een charismatische frontman, wist het publiek te bespelen met humor. Tijdens de introductie van Fireflies grapte hij dat zijn dochter drumles had genomen als een sluwe poging om Kolstad ooit fulltime bij Rendezvous Point te krijgen. Met zijn speelse energie en sterke livevocalen hield hij iedereen geboeid, terwijl hij moeiteloos over het podium sprong.

Rendezvous Point – Geirmund Hansen

De set nam ons nog verder mee terug in de tijd naar Solar Storm (2015). Para sprong eruit met zijn onheilspellende toetsenwerk en djent-achtige riffs, waardoor het hele publiek synchroon begon te headbangen.

Rendezvous Point – Petter Hallaråker

Rendezvous Point bewees opnieuw dat hun muziek zowel veelzijdig als meeslepend is. Elk bandlid blonk uit en toonde zich een muzikant van wereldklasse, klaar voor nog grotere podia en festivalweides.

Rendezvous Point – Nicolay Tangen Svennæs

Om de avond op een epische noot te eindigen, bleven ze bij Solar Storm en sloten ze af met het emotioneel geladen Mirrors. Een perfecte afsluiter die de avond niet zomaar een concert maakte, maar een ware belevenis.