Eind september, de openlucht zomerfestivals behoren definitief tot het verleden terwijl de zaalshows al een tijdje weer in gang geschoten zijn.Op woensdag 27 september stond met Satyricon één van de bekendste Europese blackmetallegendes op de planken van Biebob, opgewarmd door hun landgenoten Fight The Fight en de Griekse thrashers van Suicidal Angels. Een verslag van een meer dan geslaagde avond.
Als een grote anglofiel en (black) metalaficionado valt mijn oog meer en meer op alles wat er uit komt vanuit de Britse eilanden. Labels als Candlelight en Peaceville hebben de laatste jaren hun uiterste best gedaan om een licht te schijnen op het duistere genre en met succes. Waar er al een traditie bestond met onderbelichte bands als Bal-Sagoth en Hecate Enthroned, die al sinds de jaren van Second Wave in Noorwegen actief waren, is er het afgelopen decennium een nieuwe aanwas met jong zwart bloed. Voor deze jonge honden geldt Akercocke steevast als een van de grote voorbeelden, het was dan ook een behoorlijke aderlating voor de scene toen de band, 5 jaar na de release van hun laatste plaat, in 2012 de handdoek in de ring wierp. Tien jaar later is het dan zover, een jaar na de hervorming van Akercocke onder leiding van geestvader Jason Mendonça en met goedkeuring van terugkerend gitaarvirtuoos en founding member Paul Scanlon, is hier dan Renaissance in Extremis het volgende hoofdstuk in het boek Akercocke. Eens bekijken of deze hergeboorte de moeite was of dat de mannen het beest beter hadden kunnen laten rusten in eeuwige slaap. (meer…)
Heeft u ooit al gehoord van de Braziliaanse band Nervo Chaos? Neen? Jammer want blijkbaar heeft de goegemeente van de extreme metal deze band over het hoofd gezien. Het viertal trippelt namelijk al meer dan twintig jaar deze aardkloot rond en is met Nyctophilia al toe aan zijn zevende studio-album. Normaal gesproken zou ik deze kelk aan mij laten voorbij gaan, maar wanneer een promotor of label de moeite doet om een cd-exemplaar op te sturen met alles er op en er aan dan kan je moeilijk anders dan je zelf de moeite te getroosten om het zilverschijfje minstens één rondje in je cd-speler te laten draaien. (meer…)
Er is nog maar bitter weinig informatie te vinden over Cogent, een Amerikaanse hardcoreband die met zijn self-titled album een eerste werk aflevert. Deze band kan je moeilijk onder een genre plaatsen, daar je van de ene emotie in de andere rolt. Het is duidelijk dat deze mannen maken wat ze graag horen. Zal deze mengelmoes aan genres succes hebben bij een groot publiek? Is Cogent erin geslaagd om vanaf de eerste plaat iets unieks af te leveren, dat toch verkoopt ? (meer…)
Téras is een vierkoppig Vlaams gezelschap opgericht door gitarist Kevin Spruyt en drummer Sam Stoelzaet. Spruyt kennen we nog als zanger/gitarist van MD, dus is het ook niet verwonderlijk dat hij zijn bloedbroeder van toen, Fredrik Janssens vroeg als tweede gitarist. Bassist van dienst is Olivier Puttaert. Samen beweren ze moderne thrash te spelen met death- en blackmetalinvloeden. (meer…)
