door Rotthier Peter | feb 4, 2017 | Frontiers, Reviews (legacy)
Met de titel van dit twaalfde studio-album geeft het Zwitserse Gotthard een flinke hint naar de reden van deze release; een feestje bouwen ter gelegenheid van hun vijfentwintigjarige bestaan. En dat het een feestje is geworden, daar mag je met de rist melodieuze rocksongs die op dit nieuwe album terecht zijn gekomen, zeker van zijn. Samen met Krokus is Gotthard een van de weinige Zwitserse metalen exportproducten. Succes in eigen land is al jaren verzekerd, getuige de binnenkomst op één in eigen land. Maar ook in buurlanden Duitsland en Oostenrijk wordt de band gesmaakt en scheren ze hoge toppen in de hitparades. (meer…)
door Rotthier Peter | nov 5, 2016 | AOR Heaven, Reviews (legacy)
Hoewel de roots van AOK in de jaren tachtig liggen toen de band onder deze naam zijn opwachting maakte in de Britse AOR-scene, is Go Ask The Moon pas zijn tweede langspeler. Dertig jaar geleden mochten ze dan wel uitstekende kritieken krijgen, het podium delen met diverse toppers uit het genre, een platencontract versieren lukte niet en het lot van AOK lag bezegeld. Driekwart van het oorspronkelijke kwartet besloten in 2011 een nieuw hoofdstuk te breien aan AOK en met een nieuwe zanger werd Angels Or Kings opnieuw gelanceerd. Een platencontract werd versierd en in 2014 zag het debuut Kings Of Nowhere het levenslicht. Twee jaar later is het de beurt aan zijn opvolger Go Ask The Moon. (meer…)
door Rotthier Peter | sep 28, 2016 | AOR Heaven, Reviews (legacy)
Shadows & Silhouettes is inmiddels al het vijfde solo album van zanger gitarist Oliver Hartmann, wiens naam bij de liefhebbers van orkestrale heavy metal zeker een lichtje zal doen branden daar de man te horen is op de albums van Avantasia. Als Hartmann niet in de weer is met dat project van Edguy’s Tobias Sammet, werkt hij aan zijn solocarrière, die muzikaal heel ver weg ligt van wat hij met Avantasia doet. Hartmann solo is pure classic rock uit het boekje, niets meer of niets minder. (meer…)
door Rotthier Peter | sep 28, 2016 | Frontiers, Reviews (legacy)
Melodieuze fm rock en AOR zijn genres waarbij een band je van bij het begin bij de keel moet grijpen, willen ze indruk maken op de luisteraar. Velen voelen zich geroepen en heel wat groepen die zich in die genres bewegen, blijken goede muzikanten te zijn, oerdegelijke songs te schrijven en te beschikken over een zanger die perfect de muziek weet te voorzien van zijn vocalen. Toch slagen de meesten er niet in om de vonk te doen overslaan, omdat het genre zijn beperkingen heeft en heel wat bands niet echt buiten de lijntjes durven te kleuren. Het rond de Zweedse studio zanger, Göran Edman, opgebouwde gezelschap Cry Of Dawn mag hierop zeker een uitzondering genoemd worden want met hun gelijknamige debuut, mogen ze zich terecht vestigen tussen de betere releases van 2016 in het melodieuze rock/metal genre. (meer…)
